Tijdens de CIL waren er meer dan 40 geregistreerde bloggers, maar de halve zaal zat vol met laptoppende bibliothecarissen: ook in lobby, in de lunchruimte, bij de trap, op de grond, op de bank, aan de bar, later buiten op een bankje, overal. Ze hadden het tijdens de lezingen keurig geregeld: vooraan elke zaal een rij tafels voor de bloggers en stopcontacten voor de opladers.

Voor de toegang hadden ze 10 licenties genomen, dat was echt te weinig want het systeem was vaak overbelast (er waren wel bijna 2000 deelnemers!). Vooral in zaal E/F (vanwege de bouw denk ik) ging tijdens drie sessies de wifi helemaal down toen de deur dicht ging en dat was buitengewoon ergerlijk.
Het naastgelegen Courtyard Marriott heeft vrije wifi op de kamers en in het hotel (en dat strekte zich ook uit tot de lobby van het Hyatt, tot redding van velen, whee!) . Dat je voor $200 geen wifi op je kamer hebt kan eigenlijk niet meer tegenwoordig, en om 17.00 ging het daar keihard uit. Maar zoals gezegd: over Courtyard Marriott heb ik geen klagen.

Ik had de presentaties zoals het hoort voorbereid en voor een deel al klaar staan met naam + link naar de weblog ed van de spreker, maar toch is het live bloggen erg vermoeiend. Je bent erg gefocust op wat er gezegd wordt en kan on-the-fly hoofd- en bijzaken niet zo snel scheiden, dus komt er wel erg veel detail in. Op zich niet erg, maar het worden wel lange lappen tekst. Als je niet oplet ben je de draad ook snel kwijt, want je moet het ook van de ene in de andere taal overzetten.

Het bevalt mij buitengewoon goed om dat zo te doen: ik ben er om wat op te steken, en zo dwing je jezelf om goed op te letten. En ik leer het gemakkelijkste al noterende: vroeger schreef ik van alles op, maar dan kon ik het later niet meer lezen, had geen zin om het uit te werken, of begreep niet meer wat ik met iets bedoelde. Nu publiceer ik het zo snel mogelijk: dan moet ik daarna wel aan de gang om het taalkundig wat te fatsoeneren 😉 . Daarmee reflecteer je ook weer op wat je gedaan en gehoord hebt, en heeft het geheel meer impact.
En door te linken naar van alles bekijk je dat ook weer, en je bouwt zo een eigen verzameling documentatie op. Bloggen doe je voor jezelf, maar evengoed hoop je natuurlijk wel dat een ander er ook wat aan heeft 🙂 .

Daar zit ik dan, goed op te letten: