authors | Dee'tjes

Ik heb al vaker bericht over Scopus en de H-index, en in een van die postjes heb ik gezegd dat je je klanten moet stimuleren om Elsevier feedback te geven wanneer er naamsvarianten in de database voorkomen. Zodat Elsevier die kan samenvoegen onder een hoofd- auteursingang en als je dan op ‘Details’ van een auteur klikt, heb je alle gegevens van een persoon bij elkaar. Waarmee deze dus in een keer ook de juiste H-index aanklikbaar heeft.

Daar heb ik me lelijk mee in de vingers gesneden lijkt het wel.

Een van onze onderzoekers kwam 3x voor: hij publiceert nogal wat, maar op een of andere manier is het toch altijd weer lastig voor database exploitanten om te weten of een publicatie nou van dezelfde persoon is of niet. En in dit geval had hij heeft (nog) geen DAI.

Als je naar de naamsingang keek met de meeste publicaties, kwam hij op een H-index van 9. Maar als je de twee andere opzocht, en die samenvoegde in een enkele zoekactie, kun je daar de H-index van opvragen via de ‘Citation tracker’. Daar het om een zoekactie van een bepaalde persoon ging, en de publicaties ook echt van die persoon zijn, ging ik ervan uit dat wat dan volgt , de echte H-index is. In mijn voorbeeld kwam dat op 16 uit: een mooi getal.

Dus ik adviseerde hem om Elsevier te vragen om zijn naamsvarianten onder een noemer te zetten, en dat hebben ze gedaan.

Met als gevolg dat hij n u een H-index van … 9 heeft: precies als voorheen, alleen nu met het juiste aantal (73) publicaties.

Hoe kan dat nou?

Hij baalt, en ik baal ook. Heb ik wat verkeerd gedaan met mijn ‘berekening’?

Voor alle zekerheid heb ik via de Auteursindex zijn naam gezocht, geklikt op ‘alle documents’ bij zijn naam (die dus H-index 9 oplevert), en naar de Show van al die documenten gegaan. Daar heb ik vervolgens geklikt op ‘Citation tracker’ en dan zie ik tot mijn verbazing een H-index van … 16. Over dezelfde 73 documenten.
Nou begrijp ik het niet meer …

Ik heb ’t Elsevier maar gevraagd, ben benieuwd naar hun reactie.

(Ik bedenk me ineens dat dat misschien wel ligt aan de zelfcitaties die er de ene keer wel en en de andere keer niet uit gehaald worden?)

Het is een wonder dat er nog iemand een auteur kan vinden in OvidSP… dat is wat gechargeerd gezegd misschien, maar met het zoeken naar auteurs in OvidSP is het echt droevig gesteld.
Ook hierover hebben we al vaker geklaagd bij Ovid en het is toch wel verbazingwekkend dat ze daar nog niets aan hebben gedaan!

Index
Je kunt op verschillende manieren proberen een auteur te zoeken:

Search fields
Advanced search Author search
Basic search

Via de ‘Search fields’ kun je een achternaam intikken, veld AU aanvinken en dan op ‘Search’ klikken, maar dan gebeurt er niets: je blijft het veldoverzicht te zien krijgen. Het enige wat helpt is op de ‘Display indexes’ te klikken en dan krijg je alle auteurs vanaf voorletter A: dan mag je aanklikken welke je wilt. Dat is nog wel te doen als je een weinig voorkomende naam hebt, en/of de voornaam weet. Maar dan nog: Davis, M. levert bijvoorbeeld drie pagina’s vol namen (in Psycinfo 1806-2008 ) op die je alle 180 stuk voor stuk mag gaan aanklikken 😦 . Er is geen optie: klik alle auteurs op deze pagina aan.

Je kunt bij ‘Advanced search’ klikken op de auteursindex en dan de gegevens invoeren. Bij de instructie staat dit:

Enter the Author’s last name, a space, and first initial if known:

Als je op ‘Search’ klikt krijg je ook hier de hele index te zien, en daar moet je vervolgens alle voorletters aanvinken waarvan je denkt dat ze erbij horen …
Maar ga er maar aanstaan als je geen initialen weet, of een veel voorkomende naam hebt.

Dan komt de behoefte aan een truncatie in beeld, maar hoe?

Truncatie
Het truncatie teken was voorheen alleen een $. Op zich al onhandig, want veel systemen gebruiken daar een * of een ? voor. Dus bij het lanceren van het nieuwe systeem was ik dan ook blij dat nu de * ‘ook’ mocht.
Bij de Keyword zoekactie staat:

Enter Keyword or phrase (use “*” or “$” for truncation):

De slimmerik die denkt dat dat ook voor auteur zoeken opgaat heeft maar deels gelijk, want als je denkt dat je Author aan kunt klikken en dan Davis* in mag tikken krijgt als resultaat 0 hits met de mededeling:

“root davis*”.m_auts.

en als je Davis$ intikt krijg je weer de index 😦 .

De Truuk
Er is natuurlijk wel een truuk voor, en dat is deze: de achternaam, een spatie om aan te geven dat er geen letters meer achter komen, een $, een punt, AU als veldcode en weer een punt. En omdat je de veldcode erbij zet, mag je dat zowel bij Keyword invoeren, als bij Author. De subset Author aanklikken heeft hier dus geen voordeel.
Dit zijn dus de resp. mogelijkheden voor Davis-zonder-initialen en A. Davis met-misschien-meer-dan-een-enkele-A-als-voorletter:

davis $.au.

davis a$.au.

Maar wie verzint dat nou uit zichzelf? Ik krijg min of meer wanhopige kreten van onderzoekers dat men geen auteurs kan vinden, en het aanklikken van iedereen ondoenlijk vindt.

.. en zo komen je gebruikers er dan toch toe om maar de basic search te gebruiken, wat je ze aanvankelijk had afgeraden …

Er is wel wat veranderd
Voorheen was het zo dat zoeken op Davis.au. alleen “misbaksels” opleverde, namelijk referenties waarin de auteur géén initialen heeft, maar die kom ik nu, in PsycInfo althans, niet meer tegen.
Als je ze in de Medline of een andere database nog ziet, geef me dan een seintje.