Het blijft me voorlopig  nog wel even bezig houden, maar eigenlijk lijkt me deze laatste post wel genoeg voor dit blog. Ik ga de ontvangen en verstuurde kaarten vanaf nu in mijn tumblr account zetten, dat lag toch al jaren stil.
Maar nog even dit:

Communicatie
Het leuke aan Postcrossing is dat je behalve dat je kaarten krijgt, ook kleine communicatiestroompjes met allerlei mensen in allerlei landen hebt:

• Eerst al als je een adres krijgt van een Official, dan lees je het profiel en denkt daarover. Of met een Tag vraag je het adres zelf op.
• Dan als je de kaart verstuurt vertel je wat over jezelf, al was het alleen al door de keuze van de kaart.
• En bij ontvangst krijg je meestal een bedankje, vaak per mail, en zo ontstaan soms kleine gesprekjes en je leert allerlei mensen kennen

Het is wel kort en vluchtig, maar desalniettemin van belang.

In het begin groeit het aantal landen waar je mee in contact bent geweest erg snel. als je de gezonden en ontvangen bij elkaar optelt komt ik in deze paar maanden al aan:

1. Belarus (Wit Rusland)
2. Brazilië
3. Canada
4. China
5. Duitsland
6. Finland
7. Japan
8. Nederland
9. Oekraïne
10. Polen
11. Portugal
12. Roemenië
13. Rusland
14. Taiwan
15. Tsjechië
16. USA

Niet gek … Er doen maar weinig Fransen mee trouwens.
Voor scholen is dit ook een fantastisch project, er doen ook diverse leerkrachten en hele klassen mee.

De kaarten.
Naast de ‘Officials’ heb je dus ook de ‘Direct swaps’ die je onderling uitwisselt en de ‘Tags’ waar je iemand binnen een thema aantikt  en er een krijgt en een verstuurd. (Er is echter ook nog een ‘Round Robin’, daarover nog een volgende keer.)

Dit de de 7e official die ik verstuurd heb.
Naar Roemenië, voorstellende de molens van de Kinderdijk:

Official 8 is naar een historicus in Rusland met interesse in auto’s: een Ford pickup met een houtvergasser, gebruikt in WW2 (ongelooflijk dat je met hout een auto kunt aansturen he). Er staat dus echt een kacheltje achterop:

Intussen is official 5 (2 Harleys) naar Wit Rusland ook aangekomen, zij heeft hem gescand en die kaart heeft zowaar al twee ‘likes’ binnen de PC gemeenschap gekregen…

________________________________________________________

Onderstaande kaarten zijn allemaal verstuurd als het gevolg van een TAG:

(SUNSET/SUNRISE) Naar Rusland deze zonsondergang:

(BLUE) Naar Brazilië gaat een blauwe kaart met ruïnes:

(CASTLE) Voor Polen een kasteel: de persoon in kwestie had al veel kaarten gekregen dus maar kasteel Staverden genomen, dat is iets minder bekend dan het Muiderslot en heeft hier bovendien een ouderwetse setting:

(I AM ADDICTED TO POSTCARDS) Gewoon een smoes om eens om een extra kaartje te kunnen vragen. Deze is voor iemand die van scary dingen houdt, uit de USA. Een ikoon dan maar, die hebben altijd wat unheimisch:  de hellevaart van profeet Elias

(YELLOW) Een gele kaart is nog niet zo gemakkelijk te vinden: deze is een beetje geel/oranje, hopelijk vinden ze dat in Rusland ook ok:

(UNESCO) Als UNESCO heritage heb ik deze kaart van een zonsondergang over de Waddenzee gekozen om naar China te sturen, leek me ook aardig in de buurt komen van de kleuren die je bij chinese spullen wel vindt:

(VINTAGE) Om een vintage kaart te vinden heb ik even in mijn eigen collectie vintage motorfietskaarten gedoken en deze naar Duitsland gestuurd. Wel jammer dat ik hem nou kwijt ben, maar hij is al aangekomen en de persoon in kwestie is erg  heel erg blij mee 😉

(VEHICLES) Een motorfiets – Harley chopper maar-  naar China:

(UGLY) Dat is een mooie tag: stuur een kaart die je spuuglelijk vindt naar iemand, misschien vindt die hem wel mooi. Ik heb een gruwelijke die in een setje zat waar ik iemand uit China mee ga verblijden: geen idee wat het voor moet stellent:

Er is ook een TAG waarbij je 5 blanco kaarten in een enveloppe stuurt naar je voorganger en zelf weer 5 andere terugkrijgt. Surprise! Ik stuurde ze naar Finland en vanuit Oekraïne komen er 5 terug…. eens kijken wat daar uit komt.

_________________________________________________________

En dan nog een die het gevolg is van een ‘Direct Swap’:

Binnen Nederland deze Lali raadselkaart. Die kaarten heb ik pas geleden ontdekt, dat is een aardig concept. Op de voorkant een zoekplaatje en op de achterkant kun je het antwoord ‘krassen’.  Ze zijn erg vrolijk en grappig en erg gewild.
Een van de vogels heeft een briefje, dat moet je zoeken, heeft me nog aardig wat tijd gekost die te vinden trouwens..

Het is verslavend.
Jammer dat postzegels zo duur zijn tegenwoordig.

Vanwege deze nieuwe hobby heb ik ook weer eens mijn Flickr account -dat al jaren stil lag- opgepoetst: hoe werkt dat ook alweer met sets en collections en zo…totaal niet intuïtief.
Maar het lijkt me leuk om daar een digitale collectie vintage motorkaarten aan te leggen: als iemand er nog een voor me heeft: die mag je me altijd sturen!
Wordt vervolgd…

Vorige postcrossing posts:

• Postcrossing deel 3 : Taggen
• Postcrossing deel 2 : we gaan van start
• Postcrossing deel 1

De officiële werkwijze van Postcrossing is: je trekt een naam uit de database en stuurt een ansichtkaart, als die is ontvangen noteert de ontvanger dat en krijg jij een kaart. Dat klinkt simpel en dat is het ook, maar het is wel tijdrovend. Internationaal post sturen kost al gauw twee weken en met een beetje pech ook twee weken voor een antwoord, dan ben je voor je het weet een maand verder.

Dat kun je opvoeren door buiten het systeem om ‘Direct swaps’ te sturen: dus rechtstreeks van de een naar de ander. Dan heb je elkaars adres en is het niet echt ad random meer.

Het systeem zelf houdt netjes statistieken bij: wie wat verstuurd en waarheen en scans van de kaarten etc. (600 kaarten worden er per uur verstuurd!)
Maar er valt dus buiten het systeem om ook eea te ritselen.

Ze hebben er wel wat op bedacht om die ‘random’ factor er meer in te krijgen en dat is Taggen.
In ons jargon betekent ‘taggen’ wat anders dan in het Postcrossing jargon, mogelijk ook omdat het bij PC al vrij lang (sinds 2005) gebruikt wordt.
Hier werkt het zo: iemand bedenkt een onderwerp, bijv Katten, Honden, Kastelen of illustraties uit kinderboeken en opent daar op het forum een topic mee.
De tweede persoon, die graag een katten of honden of … kaart wil, reageert daarop door te zeggen ‘Tag xxx’ waarbij xxx de naam van nummer 1 is en stuurt een kaart aan nummer 1. Nummer 3 zegt : “Tag yyyy” en stuurt een kaart over het onderwerp van de Tag aan nummer 2, enzovoort en zoverder.
Een soort kettingbrief dus, maar wel een waar ik wat in zie.
Behalve de ‘Kastelen’ kun je er ook iets op verzinnen als:  van Japan naar elders (dan wordt er om en om een kaart naar of van Japan gestuurd), of een kaart van je favorietenlijst , of  noem een aantal dieren waarover je een ansichtkaart wil, en verzin nog maar wat. Voor de gevorderden is er dan aanbieden van ‘dit voor dat’, maar dat gaat me nog even te ver.

Eens uitproberen: de ‘Surprise me’ tag, daar kun je geen buil aan vallen, zeker als degene die je ‘tagt’  ook een beginneling (uit Taiwan) is:

Een geveltjeskaart: de persoon in kwestie heeft nog weinig kaarten uit Nederland gehad en geen geveltje, dus dat zal haar toch wel ‘surprisen’.

Ok, verder: voor de Tag cat heb ik deze gestuurd naar Rusland:

De tag children’s book illustration vond ik zo leuk dat ik twee keer iemand heb getagd (naar Rusland en Taiwan):

En als bonus stuur ik er ook een aan iemand die mij ‘getagd’ heeft (VS) en mij dus een kaart zal sturen:

Naar Canada gaat deze uit de Butterfly tag:

Inmiddels heb ik ook wat stickertjes en stempeltjes aangeschaft en ben volop aan het fröbelen ermee: er is weer een wereld te ontdekken hier.

Bovenstaande kaarten zijn verstuurd. Al met al zijn er de komende tijd ook 5 kaarten naar me onderweg vanuit het officiële systeem en 5 via de ‘tags’ … de melding van de ontvangst van zo’n  kaart of 10 wordt dus de volgende aflevering. Ben reuze benieuwd!

• Postcrossing deel 2 : we gaan van start
• Postcrossing deel 1

Het is nu bijna drie weken geleden dat ik met Postcrossing begonnen ben. Wat ik intussen wel geleerd heb is dat het behoorlijk wat vergt om gewoon te wachten tot je antwoord krijgt: in deze digitale tijden ben je helemaal niet gewend om drie weken op een antwoord te wachten. En geduld uitoefenen daarin valt me nog helemaal niet mee.

Van de 5 kaarten die ik verstuurd heb zijn er nu 2 ontvangen, en ikzelf heb als antwoord inmiddels 1 kaart gekregen.

Wat ik niet wist toen ik begon was dat je de kaarten zelf al kunt scannen om ze in het systeem te zetten (daar krijg je mooie overzichten mee), dan hoef je niet te wachten tot (en of) de ander het doet. Vanaf kaart 6 heb ik dus zelf wel de kaarten gescand.

De eerste die aankwam was de kaart die naar Duitsland werd gestuurd, al na 5 dagen,  Gelukkig scande zij ze, deze had ik haar gestuurd:

De tweede kaart die aankwam was naar Rusland gestuurd: 17 dagen heeft die er over gedaan.
De persoon daar scande ze ook gelukkig:

De kaart uit Duitsland maakte mijn adres vrij voor iemand om mijn naam te trekken en dat was iemand uit Tsjechië die me deze kaart stuurde:

dat was dus de 1e in het project die ik ontving en daar was ik helemaal verguld mee want ik had vorig jaar net de Gedaanteverwisseling gelezen.

De overige drie (naar China, de VS en Belarus zijn nog niet aangekomen, of als ontvangen genoteerd). Wachten dus.

Dat wachten duurde me wat lang en toevallig kwam ik een medestarter tegen die ook zo zat te springen, dus wij besloten elkaar buiten het systeem om een kaart te sturen (een ‘direct swap’ heet dat). Ik stuurde deze:

en kreeg deze vrolijke kaart terug.
Omdat het binnen Nederland was, duurde het maar een paar dagen.

De kaart naar Duitsland maakte dus niet alleen de weg voor mij vrij zodat ik een kaart kreeg toestuurd, maar ik mocht zelf ook een nieuw adres trekken.
Kaart nummer 6 en naar Polen dit keer. Het was iemand die graag toeristenkaarten van natuurgebieden kreeg en omdat wij net op de Veluwe aan het fietsen waren stopten we even bij de VVV en stuurde deze:

De kaart die in Rusland ontvangen was, zorgt ervoor dat er weer een laart hier heen komt, maar die is er nog niet.
En ikzelf mag weer een adres trekken: een Finse dit keer, kaart nummer 7.
De meeste postcrossers doen het omdat ze contacten met mensen uit andere landen leuk vinden, om wat te leren van taal en cultuur en zo. of gewoon voor de aardigheid, maar deze mevrouw is een verzamelaar die het om de eigen collectie gaat, Ze had er al bijna 10.000 ontvangen.en wilde een onbeschreven kaart in een envelop met daarop de code. En of je maar even in haar duizenden favorieten wilde kijken of er iets bij zat in jouw landcode en of je ook even wilde checken in de lijst met ontvangen kaarten zodat ze er geen dubbel kreeg.
Hmmm.
Het vergalt eigenlijk een beetje het plezier waar je het mee doet, en ik deed plichtmatig wat ze wilde, maar voornamelijk zodat ik van een ander een kaart zou krijgen, want ze noteert vast deze ontvangen kaarten wel!

Deze heb ik haar gestuurd

Schattig eigenlijk wel he? Dat vergoedt het dan wel weer een beetje.

Maar ok, inmiddels heb ik ontdekt hoe je het ontvangen van kaarten kunt opvoeren: daarover de volgende keer …

aanvulling: de kaart naar Finland is al aangekomen, en ik kreeg een enthousiast Hurray mailtje met allemaal uitroeptekens. Wel weer dubbel leuk natuurlijk 🙂