Dagelijks bloggen

Laat een reactie achter

WordPress geeft badges voor je site wanneer je de uitdaging hebt aangegaan om elke dag –of elke week- te bloggen.
I'm part of Post A Day 2013

Eigenlijk is frequent bloggen leuk: vorig jaar in april heb ik dat een poosje gedaan, waarbij de uitdaging was om elke dag een stukje van precies 100 woorden te schrijven.

Ik denk dat ik het nu aan ga passen: en ga proberen de komende maand elke dag te bloggen in 100 exact wooorden: qua onderwerp op een of andere manier bibliotheek  gerelateerd.
Maar op sommige dagen –zoals gisteren- mag er een andere en langere post komen: dat houdt het afwisselend 🙂 .

———————-

Vorige keer

Korte en Lange Blogberichtjes

Laat een reactie achter

Het blijft toch een beetje ‘awkward’: om korte berichtjes, -vermelding van een webpost, citatie- op te nemen als eigen blogpost: voelt een beetje als plagiaat.
Die overzichtslijsten zoals ik die maandelijks placht te maken, dat gaat me ook een beetje vervelen, maar het is wel plezierig om die informatie op de weblog te hebben.
Je zou een goede methode moeten hebben om die twee soorten -eigen teksten en vermeldingen/attenderingen van teksten van een ander- met een klein commentaar of een stukje citaat- op je eigen weblog te zetten.

Een poosje heb ik daarvoor Tumblr gebruikt, maar dan zit je weer met twee weblogs die je bij moet houden, en dat is niet handig, dus daar ben ik al in 2010 mee gestopt.

Gwen Harris doet het veel en uitstekend: ze gebruikt haar weblog om artikelen te bespreken,  daar komt het heel goed over en bovendien weet ze heel goed waar ze het over heeft.

Dan heb je natuurlijk die ‘Curation’ sites als Scoop.it … maar eerlijk gezegd heb ik daar een erge hekel aan: al teveel Scoop.it links in Twitter is een geldige reden om iemand te ontvolgen. Het vervelende van die links is dat ze ook niet goed in systemen als Pinboard komen.

Misschien moet ik een voorlooptekstje in de titel van de post gebruiken als : ‘Gelezen’, maar dan lijkt het weer net of je een boekbespreking maakt … Tip? Gezien?

Hmmm…

Qualitate Qua

Laat een reactie achter

Wat is de kwaliteit van je eigen informatie? Vraagt blogkermisexploitant Janneke namens Bart van der Meij

Oef …

Wel, dan gaat het natuurlijk om de informatie die we, ik dus ook, via de blogs verspreiden,  en niet zozeer om de informatie die we vanuit ons werk aan onze klanten aanleveren neem ik aan.
Dat heeft natuurlijk alles te maken met de reden waarom je blogt: het doel van je bloggen is doorslaggevend. Ik ben geen literator,  journalist of wetenschapper  dus hoeven mijn 2cents niet literair, journalistiek of wetenschappelijk verantwoord te zijn.

Waarom blog je eigenlijk?
De allereerste biblioblogkermis ging over die vraag, waarop ik kon antwoorden oa met de opmerking:

Eigenlijk blog je voor jezelf, om dingen op een rijtje te zetten voor ze echt in de vergetelheid geraken, om voortschrijdende inzichten weer te geven, verslag van allerlei aard vast te leggen: een soort openbaar huiswerk maken <..> Reflectie

en dat geldt nog steeds.  Zo’n blog is heel handig als index op wat je in je vak hebt meegemaakt de afgelopen jaren.
Ik mag ook graag  live bloggen:  dat is zoveel handiger dan aantekeningen maken die je nooit meer terug kunt / gaat lezen. (En het is kicken als een ander het op prijs stelt: dat natuurlijk ook.) Maar met dat live bloggen kun je bijna  niet alles vangen: tenzij je notulist bent, wat ik niet ambieer. Dus daar kun je de fout mee ingaan: dat je wat mist en dat zal ook ongetwijfeld gebeuren.

Twitter gebruik ik (ook) als een soort aantekenboekje, maar het is onhandig om er iets in terug te vinden, en die tweets verzamel ik per maand weer in blogs. Veel van mijn teksten tegenwoordig zijn eigenlijk verzamelde tweets.

Natuurlijk leg je voor jezelf ook criteria aan.

1. Volksmisleiding

Ik verkondig geen aperte onwaarheden. Voor zover ik dat zelf kan overzien dan, pleeg geen bewust bedrog en doe ook niet aan geen-stijl achtige afkatterijen.
Maar het blijven hoe dan ook mijn inzichten, en dat zijn geen absolute waarheden maar die kunnen afwijken van die van een ander.

2. QAD

Maar ik beken: ik ben geen wetenschapper, mijn postjes zijn niet doorwrocht. Meer van het QAD type:  Quick and dirty.
Live bloggen moet snel: de stijl / spelling heeft  daar onder te leiden, maar dat hoort erbij. Achteraf verander ik er alleen wat stilistisch aan, of vul het hooguit beetje aan.

3. Autoriteit

Ik onderzoek ook mijn bronnen niet echt: maar vaar er min of meer blind op dat wat / wie ik als autoriteit beschouw, ook wel autoriteit zal hebben 😉 .Zie ook een recente post van Clay Shirky: A Speculative Post on the Idea of Algorithmic Authority en de bijdrage van JanTweepuntnul aan de kermis.

Aan de andere kant zoek ik natuurlijk wel mijn bronnen daarop uit, en onbekenden geloof ik nooit zonder meer, maar ik kijk altijd wie erachter steekt.

Alle tips die ik geef heb ik ook zelf bekeken, gelezen of uitgeprobeerd, tenzij ik  erbij zeg dat dat  niet zo is.  Van lange teksten baseer ik mijn uitspraken nog weleens op alleen abstract + inleiding + autoriteit, dat wel  🙂

Zo’n weblog blijft toch een manier om je eigen inzichten weer te geven, je eigen leerprocessen te beschrijven. Dus een persoonlijke noot zit er altijd aan, zeker omdat het niet om een bedrijfsblog gaat, en voor een bedrijfs- of bibliotheekblog gelden andere regels dan voor een persoonlijk (biblio)blog …

Nieuwe layout

Laat een reactie achter

Het werd weer eens tijd voor een nieuw uiterlijk: ik was die bleke uitstraling een beetje beu.

Met die wordpress thema’s gaat dat vrij gemakkelijk, er zijn alleen wel een paar dingen  waar je rekening mee moet houden:

  • widgets: die kolom links of rechts wordt vaak apart ingevuld. Die kunnen links of rechts staan, bovendien kunnen dat er kunnen er 1, 2 of geen zijn
  • custom header: een aantal thema’s laat toe dat je een eigen plaatje bovenaan zet, vaak is dat een goede methode om het extra te personaliseren
  • pages / pagina’s: dat zijn de pagina’s die standaard op je blog vooraan staan, zoals over jezelf, of wat je daar meer neer wilt zetten.

Ik wilde een wat heftiger thema, met widgets rechts., daarom koos ik voor Sunburn van Jim Whimpey. (Voor zolang t duurt). Geen custum header meer, en de ‘pagina”s’ handmatig in een widget bovenaan gezet.

Enige nadeel is dat als je een link maakt naar een losse post, de hele rechterkolom niet meekomt. Dat is echt jammer, ik heb er wel eens om die reden afgezien van een thema …

We zien wel hoelang deze mag blijven.

———-

Update 13/12/2009:  ik kan er niet mee leven dat de rechterkolom alleen op de homepage staat. dus maar weer gewijzigd: dit keer thema Vermillion Christmas

Update 27/12/2009: Het nadeel van een kersthema is wel dat je dat na kerst niet meer kunt handhaven. De kleuren (vermillion) vond ik wel mooi. Dus maar eens hefit rood nemen: Quentin.

Google Reader shared items gelinkt onder Page

3 Reacties

WordPress.com staat geen javascripts en andere grapjes toe. Dus moet je wat creatief omgaan met de mogelijkheden. Het is me eindelijk gelukt om de ‘Shared items’  uit Google Reader meteen onder de link van het tabblad te krijgen. Zie hierboven 😉 .

Het duurde een tijdje voor ik de opmerking van een slimmerik vond: door een html tekstje in de titel van de ‘Page’ (= het tabblad) te zetten, maak je daar ook meteen een link van! Ja natuurlijk, nu je het zegt!

<a href="URL_HERE" target="_blank">NAME_HERE</a>

waarbij je dan minimaal een spatie in de titel moet weergeven. In mijn geval dus GReader Shared.

Hattip

Mijn weblog is wie ik ben op het net

7 Reacties

Wowter vroeg: ‘wat kan ik over jouw blog vertellen?‘ Ha, een reflectie op de reflectie, dat kunnen we ons niet laten ontgaan!

Onder het adagium: ‘probeer alles…’ ben ik aanwezig op LinkedIn, Plaxo, Facebook, Hyves, Bibliotheek 2.0, ik Twitter en Tumblr, heb een Delicious account en heb mijn foto’s op Flickr gezet en mijn muziek op Blip.fm, (en ben gestopt met Second life) maar mijn weblog vertegenwoordigt eigenlijk mijn complete digitale aanwezigheid. En die is redelijk serieus zonder al te veel franje (vind ikzelf).

‘Waarom bloggen we, wie bereiken we er mee, lukt het om een community te bouwen, wat zijn je mooiste posts, of je populairste, hoe vaak kijk je naar je statistieken?’

Er zijn allerlei regels over hoe je zou moeten bloggen, maar daar heb ik (en de meeste bloggers)  maling aan: mijn weblog is mijn persoonlijke aanwezigheid op het net en mag ook als zodanig gezien worden. Ik blog voornamelijk over het vak en wat ik in verband daarmee tegen kom, en een paar alledaagse zaken als de koffie of de autospiegel, net hoe mijn pet staat, heerlijk 😉 , maar niet over andere hobby’s of personen (meestal) .

Waarom?
Reflectie is de belangrijkste reden denk ik. Eigenlijk blog je voor jezelf, om dingen op een rijtje te zetten voor ze echt in de vergetelheid geraken, om voortschrijdende inzichten weer te geven, verslag van allerlei aard vast te leggen: een soort openbaar huiswerk maken. ZBdigitaal heeft een aardige notitie, onderstaand mijn persoonlijke invulling:

  • Door te bloggen tijdens een conferentie bijvoorbeeld, let je meer dan normaal op, en je zoekt en passant ook zaken op die verband ermee houden. De gewone aantekeningen die ik vroeger wel maakte tijdens cursussen en lezingen en zo, werkte ik eigenlijk nooit meer uit en die kon ik later niet meer lezen, of ik begreep ze niet meer. En omdat ik nu life blog en zo snel mogelijk publiceer, moet ik het taalkundig wel fatsoeneren. Op deze manier verdiep je het effect van zo’n congres of cursus. Het is wel vermoeiend, maar wat geeft dat?
  • De databases en technieken die je gebruikt hebben eigenaardigheden en voor- en nadelen. Het kan ook voor de collega’s handig zijn om dat eens in de openbaarheid te brengen. De leveranciers lezen dat eveneens en dat verhoogt wel de kans dat ze er iets aan doen. Ook al laat je dan soms je eigen tekortkomingen zien: so what? (Alleen wie nooit wat doet maakt geen fouten)
  • Twitter informatie is (in de meeste gevallen gelukkig) vluchtig en ik gebruik Twitter, naast de persoonlijke opmerkingen, vooral om te attenderen op interessante websites, posts en dergelijke. Ook als reminder voor mezelf. De werkgerelateerde vis ik eruit en zet ze per maand grofweg op onderwerp in een post: zo kan ik ze later weer terugvinden. (Bovendien verwijdert Twitter soms hele stukken archief en geven ze niet altijd de complete links door. Ik heb wel een  Delicious account, maar dat is gekoppeld aan onze bibliotheekwebsite en bedoeld voor gebruikers informatie, en het werken met twee accounts is onhandig.)


Terugvindvaarheid is dus ook een reden … Voordeel van een weblog is dat er een zoekmachine bij zit zodat je later op elk woord dat je erin hebt gezet kunt zoeken. En als rechtgeaard bibliothecaris kun je het lekker indelen in categorieën en er tags aan toevoegen: dat vergroot de vindbaarheid ervan.

Enige Zendingsdrang is me niet vreemd. Ik ga er maar vanuit dat als ik iets niet weet er meer mensen zijn die dat ook niet weten: dus kan het voor iedereen handig zijn om het eens op te schrijven (grijns).
Nadat ik uit de medische bibliotheek was weggegaan miste ik de Biomeditaties redactie-sessies erg. Je leert zelf het meeste door aan een ander te vertellen hoe iets werkt, en ik kon er lekker korte opmerkingen  over websites en zo in kwijt 😉 .
O.a. omdat ik vond dat een gedrukte nieuwsbrief achterhaald is, was ik aanvankelijk begonnen met bloggen voor de BMI op Biomedbiblog, maar daar ik niet meer in die wereld zit, ben ik met mijn bijdragen daaraan gestopt en voor mezelf begonnen.

Verder: nieuwsgierigheid: uitproberen hoe iets werkt, afreageren van frustratie (al moet je daar voorzichtig mee zijn) , en least-of-all: als iemand vraagt hoe dit of dat was, kun je ze een linkje sturen 😉 .

Wie lezen het?
Dat was het voordeel van Biomedbiblog: daar had je een gericht publiek: de biomedische vakgenoten. De wereld daarbuiten is veel minder uniform 🙂 .
Wie lezen mijn stukjes?
Voornamelijk collega’s en andere bibliobloggers denk ik: er zijn zo’n 30 abonnees op mijn feed bij Bloglines en 30 bij Google reader, hoeveel NetVibes lezers ik heb weet ik niet.  Per dag zijn er minimaal 40 / 50 pageviews via zoekmachines of iemand anders’ weblog, en dat kan afhankelijk van ’t onderwerp fors oplopen. Als Edwin of Wowter naar je blogje verwijzen schiet de statistiek ook omhoog  (hehehe).
Mijn feed is opgenomen in verzamelfeeds van Bibliotheek2.0 en de Nl.biblioblogs wiki (zie hier). Lastig te zeggen dus hoeveel het echt gelezen wordt.
Ongetwijfeld is er een community opgebouwd, kijk maar naar Ning, Twitter en de Wiki.

Welke post?
Volstrekt onvoorspelbaar is het aantal keren dat een post zal worden gelezen. Een  poosje geleden was ik nogal in de weer met het omzetten van Hotmail naar Gmail: dat is mijn meest gelezen post en hij heeft eigenlijk niet eens zoveel met mijn werk te maken. Het verslag van het NVB congres wel: dat is zo’n 700 keer aangeklikt. Ooit heb ik een klein stukje over een wandeling geschreven en die duikt steeds weer op: 300 keer bekeken en er staat niets in.

Statistiek
Ik beken, ik ben een frequente statistiek-kijker: als-ie oploopt glim ik, neem t wel met een korreltje zout, maar vind het heel amusant.
Mijn topper dit jaar was april met meer dan 1900 pageviews. Dat was de CIL2008 tijd: toen werd er veel naar gezocht en op links doorgeklikt.
Zoals je in de rechterkolom van mijn weblog onderaan kunt zien is er bijna 20.000 keer geklikt op een link, en dat is afgezien van de mensen die het in de reader lezen dus. Edwin zegt dat de pageview dood is, maar het is het enige waar ik iets uit op kan maken, want Feedburner werkt bij mij nog steeds niet.
De zoekacties die mensen gedaan hebben (in Google bijvoorbeeld) en waarop ze doorgeklikt hebben naar een post kun je zien: dat levert echt verbazingwekkende informatie op. Ik ben ooit van plan geweest dat eens bij te houden en erover te bloggen, maar dat heb ik laten versloffen. De meeste mensen, althans die op mijn weblog terecht komen, zoeken helemaal niet met maar een enkel woord, en heel regelmatig kom ik voorbeelden tegen van mensen die (een deel van) de termen tussen quootjes zetten.

Bottom line
Samengevat: het is hardstikke leuk om te doen en je leert er veel van.

Feedburner: ik begrijp er niets van

5 Reacties

Laikas had laatst een uitroep over het nut van Feedburner op Twitter en vandaag schreef JanTweepuntnul dat er van hem 666 feeds zijn gebrand.

Ikzelf heb ook een Feedburner acount genomen toen ik met dit blog begon, maar dat heeft nooit goed gewerkt: aanvankelijk mocht dat niet in WordPress, en kon ik alleen mijn eigen feed tonen, en dat telt Feedburner blijkbaar niet.

In mei van dit jaar heb ik dat opnieuw geprobeerd (en nu ben ik ineens een PRO geworden, maar zo voel ik me niet)  en nu staat de Feedburner RSS wel op deze blog.  Sinds die tijd hebben zich er 6 mensen op geabonneerd, maar als ik op de statistiek pagina kijk, zegt-ie 0 subscriptions. Kijk maar:

Blijkbaar lees is dat verkeerd, want die 0 staat voor vandaag, en de ‘Average’ is eigenlijk waar het om gaat:

This is the average number of subscribers for all of the days selected. This number provides a general understanding of the size of your subscriber base over a time period.

Als je op details klikt,  komen die 6 er wel uit: 2 via Bloglines en 2 via Netvibes. die andere twee houdt hij geheim (1 daarvan is ook via Bloglines trouwens). ‘294 views of 38 items’ zegt hij bij de details, en ’25 hits in the last   22 and a half hours‘. Deze laatste uitspraak kan wel kloppen: dat stemt ongeveer overeen met de statistiek van WordPress zelf.
Maar toch heb je zo geen idee van wie je lezers nu eigenlijk zijn: net als Edwin een jaar geleden zei: er komt ook heel wat via iGoogle en zo binnen.

Bij Bloglines zelf heb ik, volgens Bloglines zelf, 28 subscriptions lopen en bij Google Reader, volgens GR zelf eenzelfde aantal (misschien wel dezelfde mensen zelfs 😉 ) en  bij NetVibes weet ik het niet.  JanTweepuntNul gun ik wel 666 lezers, maar bij Bloglines zijn dat er 10 (via Feedburner komen er 7 bij) en bij GR 16…
Edwin heeft 2000 abonnee’s
, maar via Bloglines zijn dat er 108 (+ 57 als je je via Feedburner abonneert) en bij GR 123.

Ik snap er niets van….

Press This Bookmarklet WordPress.com

1 Reactie

Press This, the new WordPress bookmarklet.

Press This Bookmarklet « WordPress.com.

Even kijken of dit werkt 😉 .

Ha ja, ’t werkt.
Je kunt zo dus tamelijk snel stukjes van anderen in je blog kopiëren. Voor Tumblr gebruikte ik dat al vaak, maar daar gaat t juist om quoten.

Wat betekent Hattip?

4 Reacties

Marina vroeg me waar de term ‘Hattip‘ nou eigenlijk vandaan kwam. Hattip of Hatip (of via) zie je nog wel eens onderaan een post staan als iemand wil aan geven dat (een deel van) de tekst, of (een deel van) het idee van een ander komt. Ikzelf gebruik het ook regelmatig.

Een paar jaar geleden heb ik daar ook naar gezocht en toen iets gevonden dat ook vertelde over meerdere spellingen Hattip en Hatip.
Maar ik weet niet meer waar (bloos) en zomaar Googlen op ‘hattip‘ levert niet snel wat op. Dus ga ik er nu maar eens een logje aan wijden.

Wat je vindt in Wikipedia; List of blogging terms:

‘HT
“Hat Tip” An acknowledgment of the source where you found the noteworthy item.’

En in Blogossary :

” A hat tip is an acknowledgement to someone (or a website) for bringing something to the blogger’s attention. Hat tip is also, sometimes, abbreviated as h/t or HT. ”

Dat wisten we al, maar waar komt het nou vandaan?

Met een spatie tussen Hat en TIP is er zelfs een heel lemma in Wikipedia aan besteed, maar die vind je dus niet als je op het hele woord zoekt 😦 .
En daar staat wel in waar het vandaan komt:Hat tip

In Western societies of the 19th and early 20th centuries, a hat tip was a common non-verbal greeting between friends or acquaintences while walking on a sidewalk or meeting at a social gathering. Typically, the two persons would lift or tip their hats to each other, rather than exchange words of greeting.

Dat zal ‘t dus betekenen: ‘ik erken dat je er iets over gezegd hebt’, en daar komt het vandaan: even de hoed aantikken als groet.

En sommigen zeggen dus Via ;-) .

Technorati heeft het moeilijk

1 Reactie

Laika noteerde al problemen met Technorati, Marina had het loslopende monster ook al geconstateerd, en nu moet ik ook constateren dat het niet vlekkeloos gaat bij ze 😉 .

Technorati raadt aan om, als je er tweemaal instaat, dat aan hen te melden dan ontdubbelen zij voor je. Na mijn actie om een eigen domein in te stellen, en dat ook te claimen bij Technorati, zat mijn blogje daar ook dubbel in, dus ik braaf gevraagd of ze daar wat aan willen doen. Liefst met overhevelen met de fans en de (moeizaam verkregen, want nog voor de 23-dingen tijd) Autority natuurlijk 🙂 .

Na een weekje kreeg ik een mail dat ze de oude link hadden verwijderd, maar de Authority moest ik weer opbouwen, en de fans opnieuw verzamelen. Oeps.

Maar als ik nu naar mijn Technorati pagina ga, staat de oude naam van mijn weblog er nog steeds in, alleen de link doet-ut niet meer 😦 .

Maar gelukkig is mijn Authority alweer van 0 gestegen naar 3: kijk dat doet een mens goed 😉 .

—-

Aanvulling  17 juni: maar wat echt even slikken is, is dat geen van mijn oude posts meer vindbaar is via Technorati…