Iets minder digitaal leven

Laat een reactie achter

Een aantal jaren geleden leek het zo handig: alles elektronisch.
Je werk, je agenda, de foto’s, je notities, alles.
In de analoge tijd had ik rijen vol agenda’s waarin je kon terugbladeren, maar kijk je ooit terug in Google calendar? Het zoeken erin valt ook vies tegen trouwens. Ik heb geprobeerd wat jaarverslagjes aan te leggen, maar meestal lukt dat alleen tijdens vakanties.
En waar is de lol?
De kentering kwam voor mij met het invoeren van de e-cards voor verjaardagen: even heb ik dat gedaan, maar eigenlijk vond ik het niet leuk, ook niet om te ontvangen.
Je kunt Hallmark bijv ook echte kaarten laten sturen, maar hmmmm…

En toen kwam enige jaren geleden Postcrossing in mijn leven en ik doe dat nog steeds met zeer veel plezier.
Inmiddels heb ik via allerlei groepjes wel meer dan 3000 kaarten ontvangen (en verstuurd dus ook, ja)  en elke dag dat de post komt is een klein feestje.

Er blijkt een hele wereld achter ‘snailmail’ te zitten waar ik geen weet van had, er wordt wat afgeknutseld in het land!
Dus ben ik me de laatste tijd eens gaan verdiepen in de magische wereld van Travelnotebooks, Bullet journals, Zentangle en Planner kits met alle bijgaande spulletjes van zelfgemaakte enveloppen, washitapes, allerlei soorten pennen en stickers.
Blijkbaar ga je echt terug naar je jeugd als je ouder wordt 🙂 .

Als ik zin heb komen we nog wat blogpostjes over.
(Intussen proberen af te kicken van al te veel het nieuws volgen, want dáár word je in elk geval niet vrolijk van.)

De eerste week koken en eten via HelloFresh deel 2

Laat een reactie achter

Over de eerst drie dagen van de belevenissen heb ik verslag gedaan in deel 1.

De laatste twee dagen nog even vermelden:

Dag 4: Libanees platbrood met falafel en Turkse yoghurt

De onderdelen:

HelloFresh w22 platbrood m falafel wordt

HelloFresh w22 platbrood m falafel (4)  HelloFresh w22 platbrood m falafel

 

Platbrood kende ik niet, falafelballetjes had ik weleens gegeten maar nooit zelf gebakken.
Het was erg lekker, aanvankelijk had ik een derde deel van het falafel deeg achter gehouden, maar die toch maar gebakken en het is opgegaan.

Anderhalf platbrood is over -er zaten er 5 in een pakje- 3/4 komkommer, een tomaat en veel sla, komt wel op verder in de week.
Helaas heeft B met het opruimen ook het restje uitgeperste citroen weggegooid : had ik willen invriezen. Och ja.

Een succes dit.

Dag 5: Frisse salade met warme geitenkaas, pecannoten en gebakken krieltjes.

De onderdelen

HelloFresh w22 geitenkaas met krieltjes (1) wordt HelloFresh w22 geitenkaas met krieltjes (2)

Ook hier weer: alles behalve de essentiële zaken (geitenkaas en pecannoten) een derde minder.

De krieltjes zien er wat donker uit, maar ze waren prima. (Even was ik bang dat ik ze moest schrappen, maar dat hoeft blijkbaar niet).
Dit was echt ERRUG lekker, een topper!
Ook weer zo’n gerecht waarvan je dan verbaasd bent dat je dat zelf gemaakt hebt …

Al met al: heel tevreden.

Zoals ik in deel 1 al zei: het is gevarieerd, het is verrassend, niet moeilijk klaar te maken en plezierig dat je de boodschappen thuis bezorgd krijgt.

Dit is echt wat voor ons, we kijken uit naar de doos van de volgende week 😉 .

 

 

 

De eerste week koken en eten via HelloFresh deel 1

1 Reactie

Het is een beetje off-topic voor deze blog, maar ik wilde toch verslag doen van mijn ervaringen met HelloFresh.
Ik ben waarschijnlijk Neerlands minst geïnspireerde kok, ik hou van boeken, maar kijk NOOIT een kookboek in. Ik hou wel van lekker eten (niet van fastfood of kant en klaar),  maar niet bijzonder van koken:  heb het nooit geleerd en heb ook geen zin om me erin te verdiepen dus als ik aan mezelf ben overgelaten, eten we elke week zo’n beetje hetzelfde, en dat is saai …

Een aantal jaren maakten we met genoegen gebruik van de groente- en fruitpakketten van Odin: biologisch, vers en met recepten erbij.
Aanvankelijk waren die erg goed: eenvoudig te maken maar wel zo mooi -en lekker- dat je versteld stond van wat jezelf had gemaakt! En vaak ook groenten die jezelf niet zo gauw zou kopen: pastinaak, schorseneren en zo.
Jaren hebben we dat gedaan.

Maar in de loop van de tijd werden de recepten lastiger en ingewikkelder, met toevoegingen waar je maar weinig van nodig had en die je verder nooit gebruikt,  de kwaliteit werd wat minder,  -en veel te veel kool naar mijn zin- bovendien was de natuurvoedingswinkel in de buurt dichtgegaan, waardoor het logistiek lastig werd. Dus weer een hele tijd zelf boodschappen doen in de supermarkt, maar verder dan prei en witlof kom ik amper.

Tot ik vorige week achter HelloFresh kwam: dat is de Nederlandse tak van een internationale organisatie die een doos boodschappen met recepten bij je thuis bezorgt. De hoeveelheden zijn afgestemd op het aantal personen dat je hebt aangegeven (1-4)  en het aantal maaltijden waarop je je wilt abonneren (3 of 5).

Je kunt eerst een proefbox nemen, maar ik ben meteen in t diepe gesprongen met 5 maaltijden voor twee personen.
3 dagen tevoren komt er een mail met de aankondiging van de bezorgtijd, en op de dag zelf nog een SMSje daarover:  en ze kwamen stipt op tijd.

De doos komt op maandag aan het einde van de middag, dat komt ons goed uit.
Afgelopen maandag kwam de eerste: leuk uitpakken zo’n hele doos boodschappen!  Met grappige kleine zakjes kruiden en peccannoten bijv,  maar ook vlees en vis:  gelukkig goed gekoeld. Meteen van alles uitgeladen en opgeborgen.

Het receptenboekje geeft ook de volgorde aan, in verband met de houdbaarheid van de spullen.
Ja hoor, doen we, ben allang blij dat iemand dat bedenkt.

Dag 1: Linguine met kippendijfilet en tomatensaus.

De onderdelen:

HelloFresk w 22 linguine kip wordt: HelloFresh w 22 Linguine kip

Linguine kende ik niet: bleek een soort spaghetti te zijn.

Het maken kostte ongeveer een half uurtje en het was eigenlijk best lekker. Kippendijfilet mag van mij ook gewoon kipfilet zijn, maar ok.
Alleen zijn de hoeveelheden veel te groot voor ons: wij zijn maar kleine eters, voortaan dus van die basis ingrediënten (rijst, aardappels, linguine en zo)  maar de helft nemen.
Je houdt ook spullen over: van de bos bleekselderij hadden we 4 stengels nodig, en van de peen maar de helft. Maar die komen wel op met tussendoortjes 😉 .

 

Dag 2: Kabeljauw met lentestampport van waterkers en zoete bospeen

HelloFresh w 22 Waterkersstampot kabeljauw wordt HelloFresh w 22 Waterkersstamport met kabeljauw

 

Wijs geworden nam ik maar 3 van de 6 bildstar aardapelen.
Van de bos worteltjes zou ik er 6 moeten nemen, maar 4 leek me ook genoeg en dat was ook zo. B. was zeer te spreken over de wortels: daar moest een schepje honing bij (braaf gedaan) . (Onthouden dus, al vrees ik dat dit soort dingen niet in mijn hoofd blijven zitten).
Achteraf had een halve rode ui ook voldoende geweest: dit was een knoeperd.
B. vond het wel lekker, ik niet zo: veel te grof die waterkers, rauwe andijviestamppot is lekkerder. Dit viel een beetje tegen dus.

Ook flink wat peterselie en lenteui over trouwens, maar die komen verderop in de week weer terug in de recepten.

Dag 3 Boterrijst met oosterse kogelbiefstukreepjes,mango en sugarsnaps

HelloFresh w 22 Biefstuk met mango (1) wordt  HelloFresh w 22 Biefstuk met mango (2)

 

Ik heb iets stoms gedaan met de boterrijst: die was totaal niet gaar geworden zo, dus maar weggekieperd en alleen de biefstuk met saus gegeten.
Die was best pittig geworden met een halve rode peper en een halve gember.
De mango was echt heerlijk! We hadden maar een halve nodig, maar de andere helft gewoon als bijgerecht gegeten.

Over dus een halve rode peper, 80 gram zilvervliesrijst.

Tot nu toe positief:

  • leuk om verrast te worden met wat je gaat eten,
  • fijn dat je het bezorgd krijgt,
  • grotere variatie is nooit weg,
  • recepten zijn goed te doen: redelijk snel te bereiden (30-40 min)  en niet moeilijk

Wordt vervolgd met de ervaringen van morgen en overmorgen

 

 

 

 

Zelf Chocolade maken!

2 Reacties

Het resultaat

Ik ben niet zo’n kok, maar die zelfgemaakte chocolade die een kennis tijdens een ‘ raw chocolate’  workshop had leren maken vond ik wel erg lekker!
En daar mijn favoriete chocolade (Cote d’Or met geroosterde zaden) niet meer bij ons in  de buurt te krijgen is, zelf  maar eens aan het grutten gegaan op internet naar een recept, maar ze speken elkaar allemaal erg tegen.

Aan Rauwe cacao kon ik ook niet zo gemakkelijk komen, maar de supermarkt heeft ook gewone Fair trade cacao: dat mag ook lijkt me.

Uiteindelijk eclectisch wat samengesteld en het resultaat bevalt me erg!

Ingrediënten

  • 25o ml kokosolie
  • 125 gr cacao
  • 3 eetlepels smeuïge honing
  • 3 eetlepels gecondenseerde melk (uit een blikje)
  • paar druppels vanille aroma
  • pietsje zout

En verder een mengsel van kleingemaakte noten, zaden en vruchten (ca 150 gr) zoals

  • pecannoten
  • amandel(schaafsel)
  • abrikozen
  • cranberry’s
  • pijnboompitten
  • sesamzaadjes
  • lijnzaad
  • zonnebloempitten

Zaden en noten zo je wilt even roosteren.

Werkwijze:

  • smelt au bain marie de kokosolie (duurt even)
  • doe die in een kom
  • voeg honing, gecondenseerde melk, aroma en beetje zout toe
  • voeg cacao toe, en roer tot die opgenomen is
  • voeg noten/vruchtenmensel toe
  • mengen, (evt proeven of er nog wat honing bij moet misschien)
  • doe het mengsel in een bakje of ijsblokjes vormpjes
  • 20 minuten in de vriezer
  • daarna kleinsnijden of uit vormpjes halen
  • in de koelkast bewaren

Het meeste succes had ik door de massa gewoon in een plastic vleeswaren bakje te doen: na 20 minuten in de vriezer ging de plak er redelijk  gemakkelijk uit en kun je die vervolgens in stukjes snijden.

Het lukte me niet om zonder geknoei de ijsblokjes vorm leeg te maken ;-).

  

De chocolade brokken die je zo krijgt -bonbons is een te groot woord ervoor- zijn wel vrij zacht en moet je in de koelkast bewaren.

Zoals gezegd, van koken heb ik niet veel verstand en misschien zijn de verhoudingen wel niet helemaal goed, maar ikzelf vind het errug lekker.

Koffiezet Apparaten Kiezen

Laat een reactie achter

In 2008 heb ik mijn Dolce Gusto apparaat weggedaan. Heerlijke koffie, maar je drinkt er te veel van en dat wordt kostbaar: 50 euro koffie per week, belachelijk.

Bovendien geeft dat zo’n bezwarende berg afval.

Gewone filterkoffie of Senseo vind ik niet lekker, maar de ‘Espresso’ oploskoffie van Nescafé wel.

Evengoed mis ik die lekkere koffie toch wel, en als je bezoek hebt is oploskoffie ook zo matigjes.

Dus aan t twijfelen: weer een Dolce Gusto nemen of ‘what else’ een Nespresso?
En dan op een eenmaal daags rantsoen?

Stiekem weet ik t al wel: zo’n leuk rood retro apparaatje…

—–

Word heeft zichzelf overleefd

Laat een reactie achter

Ettelijke versies van Word en WordPerfect heb ik langs zien komen, met steeds meer ballast erbij, en irritatie.  Dat soort programma’s heeft zichzelf overleeft, zegt ook Death to Word : It’s time to give up on Microsoft’s word processor.

Er zit enorm veel rotzooi op de achtergrond in (de eenvoudigste schoonmaak is om het geheel in Notepad te plakken) waar je last van hebt met publiceren op het web.

Opmaak is vaak helemaal niet nodig, en spellingchecken doet email (en de browser) ook. Sorteren en woorden tellen zijn de belangrijkste extra functies.

Notepad en Notepad++ zijn mijn voornaamste tools geworden.

Koop maar geen atlassen meer…

Laat een reactie achter

Het Fietsknooppuntennetwerk -begonnen in Limburg- heeft zich uitgestrekt over bijna geheel Nederland. Aanbevelenswaard als je een fietsroute plant door een onbekend gebied.

Er zijn kaarten van te koop: voor Nederland en per regio, en eind vorig jaar zelfs een Falk Fietsatlas, met alle Nederlandse routes.

Die had ik gekocht… stom: had kunnen weten dat er in no-time niets meer van klopt, en dat merkten we vandaag met het fietstochtje bij Overloon: praktisch geen van de vermeldde knooppunten had nog hetzelfde nummer mogen houden 😦 .

Het boek is ook online

Het gedrukte boek heeft zich ook hier overleefd: QED.

—-

10 dagen op een straf internet dieet

1 Reactie

Oldenburger Munsterland staat te boek als een goed fietsland, dus zijn B en ik de laatste twee weken van september 2011 in Dwergter Sand, een huisje van Landal geweest voor een fietsvakantie. Fietsen was heerlijk, weer was goed, huisje was prima, ruim 300 kilometers gefietst en daar er een zwembad aanwezig was zelfs regelmatig een deel-triatlon gedaan, maar … er was geen wifi in de huisjes. Eigenlijk was dat voor deze oude pseudo-nerd bijna reden om niet te gaan, maar komop, genoeg andere leuke dingen en dan kun je ook meteen zien wat voor invloed internet op je leven heeft.
Laptop mee voor foto-opslag en DvD -maar met verbod op dongel gebruik- en de iPad en Galaxy Tab (SGT) ontdaan van simkaarten ter voorkoming van hoge roaming kosten (ooit fietste ik een dag door Duitsland en heeft de roaming blijkbaar aangestaan: terwijl ik de hele telefoon niet heb gebruikt rekende de KPN die dag dus ruim 1000 euro…). De telefoon mag simkaart wel houden, voor noodgevallen, ik ben niet helemaal achterlijk 😉 , maar zal wel goed opletten nu!

En wat doet dat nu zoal met je leven? Nou…

Werk. Geen toegang tot de werkmail, dat is niet zo erg, daarvoor heb je vakantie immers. Er was wel iets dat ik perse moest doen na een week, dus even geroamd met de telefoon. Bovendien wil ik een klein beetje oog houden op de mail, al heb ik de out-of-office aan, dus om de paar dagen even kijken…

Lezen. Veel epubs staan in Dropbox, daar kun je altijd bij, als je een internet verbinding hebt. Dus vooraf een aantal titels al klaargezet op de iPad en paar op de SGT, maar B bleek eigenlijk een boek te willen lezen dat niet klaar stond,… hè. Uiteindelijk vond hij een andere titel ook wel interessesant, maar toch, t dwingt je iets te doen wat je eigenlijk anders wilde. Irritant is dat ook: het staat daar in je wolkje en je kunt er niet bij.

Nieuws / Krantje. We hadden geen radio, wel tv, maar daar kijken we thuis ook nooit naar. Ze hadden hier alleen de Telegraaf. Verstoken van internet nieuws en alleen de Telegraaf bleh, dat geeft je toch een heel andere kijk op de wereld. Zo onplezierig dat ik het de eerste zaterdag niet kon laten en een uurtje internet toegang kocht (voor 2.50) om de Volkskrant te kunnen downloaden op de iPad. (Zo lang duurt t downloaden daarvan bijna ook trouwens.) Daar zat ik dan als enige junk op t lege terrasje van een gesloten restaurant dat een hotspot had…gelukkig regende het niet, maar armoedig is t wel.

Foto’s kun je van fototoestel en telefoon op de laptop in de Dropboxmap stoppen via kabeltjes, maar ze staan daarmee niet online, niet op alle computers die je hebt, niet in de cloud en je kunt ze niet delen met de achterwacht. Niet echt heel erg, want zo bijzonder zijn ze niet.

Wordfeud. Lopende spelletjes verlies je natuurlijk als je 72 uur geen sjoege geeft maar dat is niet zo erg. Je kunt een analoge Wordfeud versie kopen: ons oude Scrabble spel met houten plankjes en ‘stenen’ hadden we op Marktplaats verkocht, maar voor 29,90 koop je een nieuwe, fijn helemaal van plastic. Nadeel is dat je niet een combinatie van 2- en 3maal woordwaarde kunt maken op t Nederlandse bord, dat je er verplicht een avond achter zit, en dat je je tegenspelers live nodig hebt. Dan is Wordfeud gedoseerd spelen wanneer je er echt zin in hebt en met een aantal liefhebbers tegelijkertijd toch een stuk leuker. We hebben t analoge spel eenmaal gespeeld en maar in t huisje achtergelaten …

Navigatie. In NL rij ik niet op een TomTom (lookalike), maar op de navigatie van Android, maar zonder internet moet je iemand anders vragen een routebeschrijving voor je te printen, tenminste als je ergens heen wilt waar je geen gedetailleerde kaart van hebt. En die anderen zijn heel bereidwillig, maar kunnen dan bijv alleen de tekst printen en niet de kaart …
En je kunt beter niet verdwalen, want geen GPS. Nou verdwaal ik bijna nooit, en heb ik wel kaarten, maar toch.

Weer. Je hoeft maar naar buiten te kijken om te zien wat voor weer t is, maar blijkbaar kijk je toch regelmatig op de buienradar of, in verband met de planning, naar de weersverwachting. Mij maakt t niet uit, maar B vond het maar niets dat je niet om de paar uur kon zien wat voor weer t morgen werd.

Achtergrond informatie.
Hoe vaak je niet iets op wilt zoeken:

  • de betekenis van een woord: Rosmarinheide is in het Nederlands lavendelhei, maar de wetenschappelijke naam is iets als Andromeda poli, proli… wat was t ook al weer;
  • waarom heet dit gebied Dose en niet Moor of Fehn,
  • waarom heet de noord-Duitse venige kuststreek ‘Geest’),
  • de geschiedenis van iets,
  • meer over iets wat je in een museum of gebied ziet,
  • waarom staat er hier zo onwijs veel maïs*,
  • en wat doet die koolzaad daar: groenbemesting**? ,
  • En is dat radijs wat ertussen staat, en zo ja waarom? ,
  • En wat is dat ‘moin‘ dat ze hier allemaal als groet zeggen,
  • en…, en … van alles en nog wat.

Dat mis ik echt erg en ik niet alleen: B miste ook het niet kunnen grutten in de sites van de motor- en gereedschappen handel. Ook hinderlijk om dat vooraf of achteraf niet te kunnen. Ja je kunt natuurlijk dikke gidsen aanschaffen, maar je weet niet vooraf of daar ook instaat wat je wilt weten.

Bloggen. Dat gaat natuurlijk helemaal niet. Je kunt wel aantekeningen maken en er dan later wat van brouwen, maar ‘later’ zijn er vaak weer andere dingen te doen. Spam van je blog verwijderen moet ook even wachten.

Aantekeningen / notes. Springpad is een plezierige en gratis notebook-app die je zowel voor Android als voor web en iPad kunt gebruiken. Ideaal om verslagjes te maken en op allerlei tijden met verschillende apparaten bij te werken, want synct automatisch, maar wel in de cloud dus. Nu concentreert zich dat op 1 apparaat (jaha, de iPad) en als die door een ander in gebruik is, moet je even wachten.

Mail. Ok, alleen via roaming af en toe opvragen om te lezen.
Maar je kunt je mail ook als archief gebruiken, en dan blijkt dus dat zoeken via iPad en telefoon in oudere mail dan een paar dagen niet gaat: daarvoor heb je een server verbinding nodig.

Sudoku. Een aardige Sudoku app kun je downloaden zowel voor Android als voor iPad. Inmiddels ben ik bezig met x-wing en ‘hidden quads’ technieken en vond daarvoor info op internet.
Hoe bewaar je die op de iPad? Ik dacht hem in Safari te laten staan: en dat de tekst daarmee in de cache bleef, maar dat is niet zo, hij heeft voor de plaatjes de internet verbinding nodig. En er zit geen printer op de iPad aangesloten, dus kon je ook geen PDF printen, (raar dat dat niet valt in te stellen trouwens 😦 ). Tijdens t ‘roamen’ heb ik de hele pagina gauw gekopieerd en geplakt in een mail aan mezelf als concept en dat ging even goed, maar al snel was de iPad ook de hele conceptmailtekst kwijt.
Op de Android kon ik hem bewaren als html pagina, incl plaatjes, maar na een paar dagen was ook deze de plaatjes kwijt.
Maar beetje vals gespeeld dus, niet met Sudoku, maar met het niet-internetten.
(Overigens is het moeilijkste niveau van de iPad Sudoku versie iets lastiger dan die van moeilijkste van de Android, maar de iPad versie heeft wel als voordeel dat hij het gekozen cijfer highlight, zodat je een goed overzicht hebt. Eigenlijk is de ipad versie ietsje beter, ook ‘undo’ gaat daar beter.)

Twitter. Ja dat gaat dus niet hè. Je gaat in verband met het dievengilde vooraf ook niet roepen dat je er twee weken niet bent, maar na een weekje toch even bij de @mentions gekeken (jaja) gelukkig was er wel een tweep die in de gaten had dat ik niet online was, dus een beetje ben ik wel gemist.
Je voelt je wel afgesloten, zowel van de nieuwsstroom als zodanig als van de mensen zelf, en je mist het zelf ook.
En straks die feedreader ….

Foursquare. Dat kan natuurlijk ook niet. Hoewel, als je toch even aan t roamen bent voor de mail kun je wel meteen even inchecken. Duitse burgemeesterschappen zitten er niet in, maar dat maakt verder niet uit, en kijk toch zelden op 4sq voor tips.

Facebook en Google plus: niet eens aan gedacht.

Conclusie
In mijn normale leven ben ik continue online, maar voel dat niet als een druk, bovendien heb ik het idee dat ik de sociale media aardig kan doseren naar eigen inzicht. Dus voelt ook het ontbreken van die online toegang niet als een bevrijding, eerder als iets hinderlijks.
Het vak / je werk, kan best een paar weken wachten en zo oppervlakkig ronddobberen zonder te weten wat je medemensen bezig houdt is inderdaad wel minder jachtig, dat wel, maar dat ligt meer aan het ontbreken van het gewone nieuws -en het niet hoeven werken natuurlijk- dan aan het niet online zijn of niet deelnemen aan de sociale media.
Met een internet dieet is het net als met alle diëten: die werken niet en je wordt er ongelukkig van. Je gaat immers sjoemelen (zondigen, roamen) waardoor je je schuldig voelt dat je je niet aan je voornemen hebt gehouden.
Bovendien, als je ernaar streeft zoveel mogelijk in de cloud te werken -daarmee heb je immers alles overal bij de hand en ben je niet apparaat afhankelijk- dan moet je dus wel een internet toegang hebben.
Natuurlijk kun je best zonder internet leven, maar het is een stuk minder leuk en je moet veel meer moeite doen om aan je informatie te komen en die te beheren. En het maakt je een stuk apparaat afhankelijker: als de een op de iPad wil lezen en de ander een spelletje op hetzelfde apparaat wil doen zit je op elkaar te wachten. Als al die dingen in de cloud staan ben je veel minder afhankelijk van de beschikbaarheid daarvan.

Vakantie is leuk, en we hebben t heerlijk gehad, maar zodra we de grens overkwamen was ik weer online en wat ben ik blij met mijn snelle internetverbinding thuis!
En mijnheer Landal, doe wat aan die wifi: geen toegang in de huisjes dat kan tegenwoordig echt niet meer.

* een lokale winkelierster wist het: dat is voor het biogas, in Duitsland spreken ze zelfs van Energiemais. Verpest wel het landschapsbeeld trouwens.

** nee dus, ook biobrandstof

De Ecowasbal: het vervolg

Laat een reactie achter

Twee en een half jaar geleden hebben we een ecowasbal aangeschaft, of eigenlijk twee.

We wassen er al die tijd al  mee naar tevredenheid.
Elke was gebruiken we nu een vol maatschepje en de was is echt wel schoon. Helaas is het niet zo dat t de wasverzachter vervangt: de handdoeken zijn harde plankjes, maar daar doen we t dan maar mee.

Dat enkele schepje per keer heeft in die 2 en een half jaar fors aan wasmiddelen uitgespaard, dus we voelen ons wel tevreden als milieubewuste consuminderaars: en het is de prijs dubbel en dwars waard.

Een paar weken geleden hadden we het idee dat er een rare vlek op een handdoek zat, dus we dachten dat de bal misschien was gaan lekken, weten wij veel. We hebben er een open gemaakt en dit soort korreltjes zit er in. Aan de bruine kun je zien dat ze gebruikt zijn:  zijn ietsje pokdalig.
Aan de witte is niets te zien.
We wassen vrij veel, toch wel een keer of 4-5 per week: zeg maar 500 wassen. Ongeveer.
Volgens de omschrijving kun  je er 1000 wassen mee doen, ofwel 4 jaar.
We hadden er waarschijnlijk dus nog wel een jaartje mee toegekund.

Maar we beginnen nu aan onze tweede bal

Ervaringen met Landal Greenparks vakantiehuisjes

Laat een reactie achter

Nu de reuma flink heeft toegeslagen, ’t kamperen niet meer gaat, de caravan verkocht is en Stevast, onze favoriete boswachterhuisjes-verhuur organisatie is opgeheven, is het zaak om een nieuwe methode te vinden om zo comfortabel mogelijk op vakantie te gaan en zoveel mogelijk onzekerheden uit te bannen. En ja, dan gaan we doen wat we vroeger vreselijk burgerlijk gevonden zouden hebben -je hoort dat woord nooit meer trouwens- we gaan een huisje in een park huren.
Na wat veldonderzoek kwamen we bij Landal Greenparks uit: Landal is partner van Natuurmonumenten, dat is sympathiek en ze zijn minder duur dan Centerparks.  Voordeel van een park boven losse verhuur is dat je precies weet wat je kunt verwachten, en als je fysieke marges klein zijn is dat een voordeel.
We hebben een 5tal huisjes geprobeerd de laatste twee jaar: hieronder onze ervaringen.

De eerste test was januari 2010 in Aerwinkel, een voormalig landgoed bij Posterholt in Noord Limburg. We vielen op het uiterlijk van het huis, maar van binnen was het ook heel aangenaam: 6 persoons, met een slaapkamer en badkamer beneden en twee slaapkamers op de 1e verdieping. Schuifpui naar t terras. ’t Was in die winter waarin er wel 50 cm sneeuw lag, en dat was heel pittoresk: op het terras liepen de vogels de broodkruimels weg te slepen, terwijl wij nepblokken in de open haard brandden onder t genot van een glaasje wijn en een nootje, heel cozy.
Het is een terrein met een vijver in t midden: je kon er ook zo vanaf, en dat beviel ons goed.
Jammer was dat het zwembad net in onderhoud was, maar dat kan het gevolg zijn als je in het laagseizoen gaat.

We willen bij voorkeur een vrijstaand huis, liefst ook geen grote hekken eromheen en zo min mogelijk geëntertaind worden: we zorgen wel voor ons eigen vermaak zoals wandelen, fietsen en musea bezoek. We zijn met twee volwassenen, zonder kinderen en hebben af en toe vrienden voor een weekendje op bezoek.
Een zwembad is wel plezierig, maar het hoeven ook weer niet van die enorme tropische zwemparadijzen te zijn.

In december 2010 wilden we een weekend naar Zeeland en huurden een huisje in Resort Burgh Haamstede. Daar had ik niet goed bij opgelet en een verkeerd model besteld: een geschakelde bungalow in een oerlelijke roze kleur. Ook de inrichting was onhandig: wel een open haard maar zo raar opgesteld, dat je flink met de meubels moesten schuiven om het enigszins acceptabel ingedeeld te krijgen. Je wilt uiteindelijk toch dat open vuurtje zien niet?
De bankjes zaten ook slecht, gelukkig hadden we twee dekbedden over, die konden we eroverheen draperen.
De minst geslaagde onderneming.

Je kunt een comfort pakket bestellen: dwz dat de bedden opgemaakt zijn, en er een handdoeken- en een keukenpakket en een badsetje voor je klaar staat.
Die opgemaakte bedden zijn heel plezierig. Je krijgt een grote en een kleine handdoek: ik vind dat voor een week wel wat weinig en meestal kopen we er ook wel bij. De vloer van de huisjes bestaat meestal uit plavuizen: een badmatje zou dan ook niet overdreven zijn, maar dat zit er niet bij. 2 theedoeken is wel voldoende, zeker daar er ook een vaatwasser aanwezig is. Een enkel keukenhanddoekje volstaat ook wel, maar er zou er een gastendoekje bij kunnen voor het toilet.
Het Rituals badsetje bestaat uit een klein flesje shampoo, twee bad/douche flesjes en een klein stukje zeep. Het keukenpakket bestaat uit een schuursponsje, een dweil, een vaatdoekje, lucifers, 2 vaatwasblokjes en een extra vuilniszak. Zelf neem ik altijd een klein flesje afwasmiddel van huis mee, nog over van de caravantijd.

Ons derde huisje (februari 2011) lag in het noorden van de Veluwe: ’t Loo. Ook in het laagseizoen, maar tot onze verbazing was het uitverkocht. Je merkte daar niets van trouwens. Dit keer wel goed opgelet dat we een vrijstaand huis hadden 🙂 . Op zondag kon je met de boswachter mee wandelen: dat hadden ze van het park uit geregeld, heel goed!
Een heel mooi huisje met een tweede toilet en extra wasgelegenheid op de 1e verdieping: heel plezierig als je met meer volwassenen daar bent. Een mooie inrichting ook: ik heb een voorkeur voor dat donkerrood.
Enige nadeel van dit park is dat t maar een in-en uitgang had. Er is aan de zijkant wel een leveranciersuitgang, maar daar kun je als gewone huurder niet uit. Dat zou me behoorlijk gestoord hebben als we toevallig aan die kant van t park een huisje hadden, wat niet te geval was gelukkig. Hoe lastig is het om een poortje voor de bewoners te maken: al is het maar voor voetgangers alleen, desnoods met een extra sleutel.

Natuurlijk zijn die huisjes volgens een formule ingericht, en natuurlijk wordt er gekeken naar wat de gemiddelde bewoner prettig vindt overkomen, maar ik vind dat ze er heel goed in geslaagd zijn.
Het is een prettig soort anonimiteit die je eenvoudig wat aan kunt passen met kaarsen en bloemetjes.
Die anonimiteit is wel nodig om je vrij te voelen in zo’n huisje: als je er al teveel de persoonlijke spullen en/of smaak van een ander individu in zou vinden, voel je er je minder snel in thuis.
Uiteindelijk is het gemiddelde niet voor niets t gemiddelde, en is elk cliché gebaseerd op de waarheid 🙂 .
Een aantal van die huisjes zijn privé eigendom en worden door Landal beheerd en verhuurd: voor het onderhoud en de inrichting worden er wel eisen gesteld, zodat ze er allemaal uniform uitzien. Als huurder voor een weekje merk je daar niets van gelukkig.

In het voorjaar van 2011 wilden we graag zo’n torentje in Trois Ponts –les Gottales- uitproberen. Helaas is een rond torentje maar 2 persoons, en we willen een beetje ruimte, dus minimaal 4persoons, en dat is een vierkante. Het terrein zag er heel schilderachtig uit, maar de inrichting is gebaseerd op uiterlijk, niet op praktische indeling. Zo lagen alle terrrasjes aan de voorzijde: dat valt niet op , maar dan kijk je dus naar de weg en de andere huisjes, en niet het dal in. Het was heel mooi weer, dus we konden veel buiten zitten gelukkig, want die ‘toren’ kamers zijn erg donker. De tafels en stoelen hebben we van de voorkant naar de zijkant gesleept -dat kon gelukkig- zodat we daar buiten konden zitten onder het genot van een mooi uitzicht. Maar dan moest je wel steeds om het huisje heen om naar binnen te gaan.
Dit was een 6persoons huisje, maar het had maar een enkele gecombineerde badkamer-toilet en dat kan echt niet vind ik. Zelfs met 4 personen is het te krap, al helemaal als je allemaal ’s ochtends wilt plassen en wassen.
Wat heel erg plezierig was, was de wifi toegang in het huisje zelf, zeker met de roaming prijzen.
We hebben overigens een geweldige week gehad daar: mooie wandelingen en leuke tochtjes.

Internet is tegenwoordig niet meer weg te denken, en naar mijn mening dienen die parken allemaal van een wifi voorzien te zijn, te gebruiken in de eigen accommodatie.  De meeste buitenlandse parken van Landal hebben alleen wifi in het restaurant en dat is echt onvoldoende, zelfs op campings heb je vaak wifi tegenwoordig. Maak de prijs dan een tientje per week hoger en geef hem vrij …
Wat ook niet kan is dat er een slechte mobiele telefoonverbinding is: regel dan een steunzender of zoiets.

Augustus 2011 vierden we B’s verjaardag in het Drents Friese Wold en wel een weekje in Hunerwold State. Een prachtige gebied, waar je fantastisch kunt fietsen. Het park ligt tegen een camping aan: je kunt aan meerdere kanten meteen naar buiten het bos in. Door een hek met een sleutel, maar t kan.
Prima huisje, leuke week, lekker rustig, ondanks dat alles verhuurd was (hoogseizoen immers).
Alleen moest ik met mijn iPad wel net buiten t hek om de hoek gaan staan om de Volkskrant te downloaden vanwege het slechte bereik van de mobiele telefoon. Zowel mijn iPad als mijn Galaxy Tab hebben een KPN simkaart, maar de iPad had bijna nooit contact, de SGT nog wel af en toe, al viel die regelmatig weg en was traag. De Vodafoon dongel deed het helemaal niet.

Samenvatting
De huisjes zijn schoon, comfortabel en compleet ingericht, bedden en sanitair zijn goed. De omgeving waar wij waren is prima voor wandelen en fietsen, er was geen sprake van geluids- of andere overlast.
Er is altijd een receptie, en alle mensen die we daar gesproken hebben zijn vriendelijk, aardig en behulpzaam. Er komt ook altijd een digitaal evaluatie formulier over wat je ervaringen waren.
In het algemeen kun je wel zeggen dat onze ervaringen goed zijn, en dat t huren van een huisje in een park lang niet tegenvalt.