Steeds neem ik me voor 50 titels te lezen, maar dat haal ik tegenwoordig echt niet meer, erger, het wordt elk jaar wat minder zelfs al tel ik de audioboeken mee, en over het literaire gehalte zwijg ik maar helemaal….
Aan de andere kant, wel veel artikelen, blogs ed online gelezen  😉 .

Vorig jaar ben ik begonnen met opvoeren in volgorde van waardering welnu, voor dit jaar:

1. Jacoba van Velden. De grote zaal.  Uit de  “Nederland leest” actie.  Over een moeder en dochter, over dood en eenzaamheid.  Een existentialistische roman die ten onrechte vergeten is. Sterk, nog steeds goed leesbaar.
2. Joke van Leeuwen. Alles nieuw. Mooi taalgebruik, verfijnde combinatie van beeld en tekst, goede ineenvlechting van twee heel verschillende werelden. Vooral de wereld gezien door de ogen van de jonge kunstenares is heel verfrissend : leuk te zie hoe ze alles bekijkt vanuit het perspectief of ze er wat mee kan, en min of meer in haar hoofd om en om draait. Ze stipt heel wat thema’s aan, maar  zwaarwichtig wordt het nergens.
3. Maarten ’t Hart. Verlovingstijd. Zijn humor spreekt me erg aan:  ‘het curriculum van de bewaarschool‘, en die dialogen met zijn moeder. Het is een niet autobiografisch verhaal over zijn jeugd. Mooi beschreven ‘herinneringen’, luchtig en humoristisch met een serieuze ondertoon, ik vond het jammer dat het uit was.  Hij is toch eigenlijk een beetje een soort kruising van die andere twee ‘bioloog-schrijvers’: Jan Wolkers en Midas Dekkers 😉 .
4. V. van de Meer Spookliefde. Luisterboek van VPRO site. Een lief verhaal, subtiel, met een trieste ondertoon.  Wees voorzichtig met wat je vraagt: je kon het wel eens krijgen …
5. Clarice van Houten leest Bart Moeuyaert. Het is de liefde die we niet begrijpen.  Luisterboek. Spreekt me aan, snap waarom hij in een naam met Joke van Leeuwen wordt genoemd, & ga zelf ook eens iets van hem lezen
6. Hans Dorrestijn. Gevaarlijke stroom. Over een geflipte vader die zijn kinderen bang wil maken uit wraak op zijn ex. Apart. Was na afloop nog een poosje geschokt over het einde.
7. Thomas Rosenboom. De buitenproef. Luisterboek (novelle) van VPRO site.  Hij schrijft wat plechtig, doet een beetje aan Theo Thijssen denken qua taal en thema: over 12 jarige jongen in arm milieu op drempel van volwassenheid,  maar hij benadert het inhoudelijk toch heel anders.  Verontrustend eigenlijk.
8. Jack Kerouac. On the road. Jeee alweer meer dan 50 jaar oud! (Heel lang geleden al eens gelezen) Jongeren op pad op zoek naar ‘ervaringen’, uit afkeer van het burgermansleven en de vrees dat “death will overtake us before Heaven“. Doet ook wat aan Easy Rider denken. Ook met een forse desillusie op t einde …
9. Willem Elsschot. Kaas.   Ik zie er een aangenaam  soort droge humor in. Plezierig, nog steeds goed leesbaar. (Herlezen)
10. Stockett. Een keukenmeidenroman. Over blanke mevrouwen en zwarte dienstmeiden. Meeslepend, de hoofdpersonen komen aardig uit de verf, de racistische leidster wel wat al te zeer aangezet. Maar zeer de moeite waard
11. Gunster. Huh?! De techniek van het omdenken (blogpostje gemaakt)
12. Paulien Cornelisse. Taal is zeg maar echt mijn ding. Leuk boek, rake observaties, vol met herkenbare voorbeeldjes. Ze schrijft columns voor de NRC:  deze dingetjes zouden ideaal zijn voor een blog, en ja hoor ze heeft ook een weblog: maar eens gaan volgen.
13. Wodehouse. Carry on Jeeves. Jeeves en Wooster was een tijdlang een favoriete tv serie: met Stephen Fry en Hugh Laurie. Die waren echt goed gecast zeg: boekje is nog steeds amusant
14. Henning Mankell. The pyramid. Korte verhalen over Kurt Wallander, een ‘police officer’ . Ik kende ze niet. Beetje langzaam maar wel aardig. Koud daar in Zweden, als hij met -6 nog heeft over dat de winter eraan komt, en dat de lente die maar uitblijft….
15. Henning Mankell. The firewall. Ook een Wallander ‘Mystery. Audiobook, leuk om tijdens het rijden van lange ritten af te spelen
16. Henning Mankell. Before the frost. Kijk, dat is een mooie titel voor deze tijd van t jaar.  (Weer een Wallander) De TV film ook gezien maar het was heel naar om dat in beelden te zien en de sfeer was ook heel anders dan in het boek, veel onplezieriger
17. Douwe Draaisma. De Heimweefabriek. Een soort vervolg op zijn andere boek uit 2002 – ‘Waarom het leven sneller gaat als je ouder wordt’.  Dat vond ik ook erg goed, de Heimweefabriek gaat vooral over het reminiscentie-effect: dat je je na je 55 steeds meer en scherper van je jonge jaren gaat herinneren. Wel interessant gegeven, maar op en gegeven moment weet je het wel 😉
18. Stephen King. Of different seasons . 4 novellen :  Apt Pupil / The Body / The Breathing Method / Rita Hayworth and The Shawshank Redemption. Herlezen, of beter gezegd: nu als audiobook afgeluisterd via de HTC
19. H.G. Wells. Time machine.  In het kader van het herlezen van de klassieken kan Wells -de grondlegger van de SF- natuurlijk niet ontbreken. Ondanks dat het verhaal meer dan een eeuw oud is, en er natuurlijk op dit thema heel veel op verder geborduurd is, is het nog heel goed te lezen.
20. Oscar Wilde Short stories. Aardig, maar hij gaat net niet ver genoeg door
21. Lisette Thooft. Tien geboden voor innerlijke rust. Vond t weer eens tijd voor wat spiritualiteit. Er zit wel wat in wat zij zegt. De 10: niet kiezen – niet streven naar groei – geen verboden opleggen -alleen vandaag haalbare doelen – 2x zoveel tijd nemen als je denkt dat nodig is – genieten van je bezit –  heel alledaagse dingen doen – alles omkeren – echte probleempjes oplossen – loslaten
22. Stephen King (als Richard Bachman). De ontvoering. Een triest verhaal eigenlijk over een loser die echt alles tegen heeft in t leven, wat een treurigheid.
23. Jan Terlouw. Oosterschelde, windkracht 10. Audioboek, voorgelezen door hemzelf. Over de storm van februari 1953 en het sluiten van de Oosterschelde.  De enige van hem die ik nog niet gelezen had. Zijn andere onderwerpen spreken me wat meer aan (Koning van Katoren bv) maar toch boeit hij wel tot het einde.
24. Hetty Verolme-Werkendam. De kinderbarak van Bergen-Belsen. Persoonlijke herinneringen van haar over die vreselijke tijd. Goed leesbaar.
25. Yvonne Kroonenberg. Alleen de knor wordt niet gebruikt. Zooo .. ik was al een flexitariër, maar ga nog maar meer op biologisch vlees letten, niet alleen op de bio komkommers en zo 😉 . Tjee dat broodverbeteraar van varkenshaar gemaakt wordt, eeek.
26. Ben Bova. Sam Gunn omnibus part 1 & 2. SciFi verhaaltjes, onderhoudend. (herlezen)
27. Piers Anthony. Adept serie 1. Split Infinity. 2. Blue Adept en 3. Juxtaposition. Fantasy (’t is natuurlijk escapisme, maar ik vind ze leuk, zag wel dat er nog meer zijn, maar 3 lijkt me wel genoeg) (herlezen)
28. J. Littell. De Welwillenden.  Herinneringen van een SS-officier in de Tweede wereldoorlog (fake trouwens). Verschrikkelijk en afschuwelijk. Enorme pil, met wel heel erg veel historische details …(Grappig dat die Parool recensie het heeft over uit de herinnering  ‘opgedregde’ ipv ‘opgediepte’ handelingen). Het is tamelijk gruwelijk qua onderwerp, en veel te uitgebreid qua details, een ware diarree van woorden.  Een redacteur had het boek beter tot de helft kunnen  inperken, en dan had het nog niets van zijn kracht verloren. Want erover denken doe je wel, maar literatuur is t niet. Sommige stukken zijn, ondanks het gruwelijke onderwerp,  zelfs saai
29. Mensje van Keulen. De rode strik. Over een 11jarig meisje dat de nieuwe man van haar moeder niet aardig vindt, hem vermoord en haar zusje een shock bezorgd… Tsja. Een beetje een onplezierig verhaal.  Ook qua tijd klopt het niet:  vaders die bij de NSB zijn geweest en in  de 40erjaren in het vreemdelingenlegioen in Frankrijk zaten, dat past niet bij een boek dat zou spelen in de 90er jaren. Ze zegt het nergens, maar waarschijnlijk moet je het situeren in de 60er of 70er jaren, ook gezien de nonnen waar de hoofdpersoon les van had, maar dan klopt die afhaalthai weer niet.  Op de omslag staat dat het een ragfijne roman is, maar hmmm … nee, mij valt het oa door die dingen, tegen.
30. Audrey Niffenegger. De tweeling van Highgate. Zodra ik zag dat er een nieuw boek van haar was -‘De vrouw van de tijdreiziger’  vond ik een topper- heb ik het aangeschaft. Het is wel een meeslepend boek, je leest het tamelijk achter elkaar uit, maar het valt een beetje tegen, het komt toch niet helemaal uit de verf. Achteraf zit je toch met een raar gevoel hierover: eigenlijk is het erg onwaarschijnlijk. Dat geldt natuurlijk voor de Time travellers Wife ook, maar daar maakt ze het door hoe ze de intrige uitwerkt en de personages helemaal waar. Dat was ook veel intrigerender dan dit tweede boek.  Een tweede keer lezen maakt je de symmetrie die erinzit duidelijker dan de eerste keer zegt ze zelf in een interview. Maar ik ga het geen tweede keer lezen …
31. Wodehouse. The adventures of Sally. Och …
32. Dijkgraaf. I have it in my own hand. Het hilarische Engels van Nederlanders. We doen het weleens als grapje (Go your gang). Aardig om door te bladeren  en op zich staan er wel maffe voorbeelden bij, maar echt lezen .. doe je het niet natuurlijk
33. Jack London. Wolves. Niet mijn kopje koffie
34. Woodhouse. Ukidge. beuh…., lang niet zo goed als Jeeves
35. Stephen King. The tommyknockers. Tot halverwege gekomen en al 2x verlengd: ik kom er  niet door. Teruggebracht naar de bieb, zolang die er nog is….
36. Sundell. De schaduw van den groot man. Mijn eerste echte ebook… Op de galaxy tab natuurlijk. Niet leuk eigenlijk, gezeur over auto’s.
37. Factor 100. Luisterboek van Aaf Brand Corstius en Machteld van Gelder: uitgegeven ter gelegenheid van de Week van het Luisterboek 2009. Wat een misser, heel errug on-leuk.

Goodreads (niet alles)

Zie ook 2007,  2008 en 2009