(off–topic: ik ga eens stukjes schrijven over paar bezochte musea)
De Denekampse onderwijzer Bernink verzamelde een eeuw geleden al wat hem interesseerde en maakte daar een museum van: Natura Docet (de natuur onderwijst). Het is het oudste regionaal natuurhistorisch museum van Nederland en het is te vinden in een mooi gebouw in Denekamp (Twente).
Bernink was een tijdgenoot en bekende van Heimans en Thijsse, en net als zij met hart en ziel betrokken bij de natuureducatie. Het is niet onwaarschijnlijk dat hij Jetses -van de schoolplaten- ook heeft gekend, en Ligthart. 19 september 2010 was de laatste dag van de Jetses tentoonstelling in het museum.
Bernink startte zijn museum in 1911, later financieel geholpen door textiel’magnaten’ en de provincie. Hij overleed in 1954, zijn dochter nam het over en renoveerde in de 70er jaren naar de ideeën van die tijd.
Van 2002-2005 duurde de herstel renovatie.
Bij zo’n onderwerp hoort ook wel een klassieke inrichting met donker hout en glas, het deed me enigszins aan het Boerhaave museum denken. Voor de kinderen is er ook wat -klassiek- interactiefs te beleven. Het ziet er allemaal heel mooi en goed onderhouden uit.
Alles wat de natuur betrof interesseerde Bernink en verzamelde hij: flora en fauna, maar ook geologische verschijnselen, stenen en (informatie over) de ontwikkeling van het landschap. Persoonlijk heb ik altijd wat moeite met opgezette dieren, maar het verbaasde me wel hoe groot bijvoorbeeld een roerdomp is. Hele laden met vlinders, wel mooi, maar waarom nou een hele la met in mijn ogen allemaal dezelfde rouwmantels. Maar ja, het zal zijn doel wel hebben. Wat ik wel erg leuk vond was een voorbeeld van een minipaardje: blijkbaar waren de voorouders van onze paarden -die in mijn ogen enorm groot zijn- zelfs nog kleiner dan een hedendaagse keeshond.
Wat ik altijd heel interessant vind, maar moeilijk te bevatten is de ontwikkeling van het landschap. Ze hadden daar een hele zaal aan gewijd, compleet met diorama’s en veel tekst.
Het zou denk ik aanschouwelijk zijn als je een animatie had met daarin -heel erg versneld- de evolutie van het landschap door de eeuwen heen. Nu blijven het losse fragmenten met heel veel tekst. Al die tekst is wel goed, maar wel erg veel voor een eenmalig bezoek. Ik zou eigenlijk wel een boekje willen hebben met de teksten: misschien was dat er wel, maar heb ik eroverheen gekeken.
Er is een ‘Vrienden van’ vereniging en die is heel actief: ze geven ook een nieuwsbrief uit.
Bij de uitgang is een winkeltje met stenen en sieraden, en die zijn niet duur. Je kunt er een kopje koffie krijgen en de mensen zijn erg aardig. De website wordt heel goed actueel gehouden.
Conclusie: mooi museum, ze hebben erg veel en het ziet er goed uit, de moeite waard, een 8.