Onder de rook van Hengelo ligt een aardig plaatsje: Delden. Er ligt daar een enorm landgoed – Twickel – waarvan oa de tuinen erg beroemd zijn, en middenin het plaatsje zelf ligt het Zoutmuseum.

Over de betekenis van zout in ons lijf, ons leven, en onze geschiedenis, kom je van alles te weten in dit fris-ogende 3 etages hoge museum. Ze maken veel gebruik van moderne technieken als video’s,  animaties, maquettes en computerspelletjes.

Zout wordt nog steeds gewonnen -via dubbele pijpen halen ze pekel naar boven:water in de buitenpijp naar beneden, waardoor pekel in de binnenpijp naar boven komt-  maar ze halen daarbij niet alles uit de grond. Door dat winnen ontstaan er immers enorme holtes -cavernes- soms wel zo groot als een voetbalveld, en daar kun je natuurlijk bodemverzakkingen door krijgen. Nu al komen er aardschokken voor in het noorden van het land, maar in hoeverre dat aan de gas- en zoutwinning ligt is niet zeker. Maar dat de bodem daalt is wel zeker.

In Boekelo hadden ze vroeger een kuuroord met een golfslagbad: daar is inmiddels alleen maar een enkel hotel van over, en dat is wel jammer, want met de huidige wellness hype zou er waarschijnlijk best belangstelling voor een zout golfslagbad zijn en het is veel dichterbij dan de Dode zee. Ik heb ook geleerd dat ik ongeveer 16 kilo zout in het badwater moet doen om te blijven drijven, en dat is wel een beetje te…

A.C. Fortgens. Vrouw van Lot

In het museum staat een prachtig beeld van de vrouw van Lot als zoutpilaar, gemaakt door A.C. Fortgens uit de kern van een boring. Met een heel mooie draaiing erin, echt heel mooi.

Ze hebben een verzameling van zo’n  2000  zoutvaatjes, een aantal kun je er ook kopen. Er bestaan ook zoutlampen, maar daar moet je mee uitkijken, want als er vocht in komt, kan daar een soort pekel uit komen druipen, en dat vernielt je meubilair wel 😉  .

Op de bovenste verdieping draait er een film: dit keer over de zoutmannen van Tibet, die zout schrapen uit een zoutmeer, een werk omgeven door allerlei rituelen.  (Vroeger deden vrouwen dat, nu mogen ze dat niet meer doen.) Waarschijnlijk is dit een samenvatting / stukje van de film van Ulrike Koch uit 1998.

Zout is onontbeerlijk, en blijkbaar moet je juist als je geen vleeseter bent dat extra toevoegen aan je dieet.
De ene cultuur komt er gemakkelijker aan dan de andere: wij strooien het zelfs op de weg …

Op de website van het museum was niet te zien welke film er nu precies draait.
Al die video’s en ander animaties die draaien maken wel geluid en dat leidt wel een beetje af als je net iets anders staat te lezen. (Ik ben echt veel meer tekstueel dan auditief ingesteld)

Conclusie: mooi, fris, instructief museum. Heldere en eenvoudige uitleg. De moeite waard.