Key note spreker Bas Haring. Uit het programma:

Alledaagse zaken op andere wijze belicht Bas Haring denkt & vraagt, schrijft & spreekt. Op een heldere en prikkelende manier probeert hij wetenschap en filosofie betekenis te geven voor UW leven. Dat doet hij door het schrijven van boeken, columns en het maken van TV-programma’s. Bas Haring is hoogleraar aan Universiteit Leiden waar hij de leerstoel ‘publiek begrip van wetenschap’ bekleedt. Bas is als wetenschapper een uitzondering omdat hij met zijn werk een breed publiek weet aan te spreken. De gewone man kan veel inspiratie putten uit zijn werk en ook wetenschappers vinden zijn werk fris en vernieuwend. Zijn voornaamste doel is het mensen helpen om de wereld om hen heen beter te begrijpen. Theorie wordt afwisselt met praktische alledaagse voorbeelden die de lezer moeten helpen voor zichzelf een duidelijk beeld te creeën. Bas ontdoet de wetenschap van haar sluier van vaagheden en raakt de essentie ervan. (foto: Roy Beusker/Speakers Academy)

———————————-

• Benieuwd of hij refereert aan de reactie van Jos van Helvoort een zijn stukje in de laatste IP geschreven (Pile not File).
• Hij heeft een column in de Volkskrant die ik vaak lees: soms leuk, soms minder …
• Hij doet in elk  geval aan allerlei internet zaken:  hij heeft o.a. een Website en Twittert.

———————————-

Bas gaat ook een verhaal vertellen: serie overpeinzingen die hij wil delen, je mag het er wel of niet mee eens  zijn. Hopelijk zal hij nooit IPer worden zegt hijzelf (gelach).

Hij was gisteren bij een lezing van Peter Sloterdijk,  en die kwam maar tot een kwart van wat hij beoogde te vertellen, omdat de inleiding te lang duurde vanwege zijn eigen intermezzo’s: dat gekabbel was eigenlijk leuker dan wat de spreker eigenlijk bedoelde te zeggen. Dikke pret begrijp ik door de boeiende  chaos. Maar daar moet je tegen kunen: een oud Shell man ergerde zich en die had er niets aan. Wij hebben nu misschien ook wel niets aan zijn verhaal 🙂 . Hij heeft de lachers al wel op de hand.

Ordenen en delen van informatie.

Hij leest stukje voor over kunstmatige intelligentie (uit de praktijk) over hoe hij als puber bezig was voor een winkel met een  indeling van hoestpastilles bij dropjes of geneesmiddelen. Dat gaf problemen, want hij zag toen doel niet: dat ’t bedoeld is om het gemakkelijker vindbaar te maken, en dat het niet om een absolute ordening ging.
Er bestaat geen ordening in de dingen zelf: hij dacht als puber dat als je maar de ordening ontdekte, dat je dan begreep hoe het in elkaar stak.  Dat is iets wat je eigenlijk vaker ziet. Aardige gedachte die refereert aan Plato.

De indelingen die we verzinnen zijn vloeibaar, staan niet vast.

Wetenschap is altijd op zoek naar beste categorieën die de werkelijkheid beschrijven: hij ook.

Groot verschil tussen ordenen van informatie en ordenen van spullen: spukllen kun je maar in 1 doos doen, maar informatie kan in veel dozen tegelijkertijd en dat is onhandig (of juist niet zeg ik dan haha)

doet ons denken aan Everything is Miscellaneous.

In welke mapje moet je gespreksverslag over 3 onderwerpen doen., en hoe hou je t bij. Tsja en dan komt de restbak die steeds groter wordt…

Biologisch intermezzo: ringsoorten heeft hem gered:  soorten bestaan feitelijk niet, hecht er niet teveel belang aan. Niet alleen is Everything dus Miscellaneous, alles is dus ook onzeker.

Ordening waar hij eerst naar op zoek was, kan hij dus rustig uit handen geven, er ontstaat vanzelf wel een ordening die praktisch genoeg is. Of dat ook werkt voor de grote hoeveelheden info waar wij mee te maken hebben weet hij niet.

Voorbeeld over indeling van foto’s in het Fotoarchief Spaarnestad waar hij mee te maken had toen hij een foto zocht over Vrouwen die elkaar scheren (!). Daar bleek een categorie  ‘Vrouwen met vreemde beharing’ te zijn.  Er worden aan dat archief nl verzamelingen aangeboden en die komen nogal ad hoc binnen en dan verzinnen ze ter plekke een categorie: ze streven niet naar perfectie. Is een menselijk zo’n soort benadering.

Dus sloppyness mag best ..

zou hij trouwens weten wat tagging is? De twitteraars bedenken onderling dat we het hem niet zeggen: veel te leuk voor hemzelf om dat te ontdekken. Er staat hem nog wat te wachten: denk bv aan Ontology is overrated

Onbedoelde en onbewuste informatie die bewaard is gebleven in de krochten van de samenleving is vaak erg betrouwbaar. Voorbeeld: verzameling menukaarten. Informatie die niet gestructureerd wordt kan meerwaarde en charme hebben.

Denk aan al die twitteraars die interesse in zijn schoenen hadden….

Informatie die meteen gedeeld wordt lijkt goed: emancipatie van informatie. Dat iedereen toegang heeft tot alle informatie lijkt een groot goed, maar er kleeft een nadeel aan.  Hij wil voorbeeld geven, hoewel hijzelf twijfelt of zijn eigen idee wel klopt. Denk bv aan Darwin vinken, op geisoleerde eilandjse. Daar zijn veel soorten van: maar de diversiteit neemt af als de eilandjes minder geïsoleerd raken.  Dat zien we wereldwijd. Paradox: soorten-diversiteit neemt af, maar overal, op alle plaatsen neemt de diversiteir-ter-plaatstejuist toe. Vergelijk ook winkelstraten: in elk dorp heb je meer winkels, maar overal in  het land heb  je dezelfde winkels.

Wat heet, in Europa

IPers als hoeders van curieuze informatie die verder niet gedeeld mag / kan worden (lachen!).

3 overpeinzingen heeft hij dus:

1. structuur van de informatie mag met natte vinger gedaan worden
2. niet bedoeld-bewaarde info is charmant
3. taak van informatie-beheerders zou kunnen zijn: curieuze info te bewaren en zo min mogelijk te delen opdat die zou overleven

Laatste anecdote:  hij wilde snel een foto maken van wat een kunstenaar op straat schilderde omdat het begon te regenen. Die kunstnaar vond dat helemaal niet nodig, ook niet erg dat het schilderij zou verdwijnen, het mocht weg, ging hem om t maken. ’t Hoefde niet bewaard en gedeeld: charme zit hem daarin. Boeiend dilemma.