Arnoud Engelfriet De andere kant van ´social networks´

Arnoud is natuurlijk heel bekend in de wereld van de wetgeving en internet, vooral zijn site Ius mentis (juridische aspecten van bloggen bijv. Hij heeft pas een nieuw boek geschreven: de wet op Internet, een van de weinig boeken die in e-vorm goedkoper is dan in de gedrukte versie.

De privacywet gaat er vanuit dat u met rust gelaten wilt worden. Met de wet in de hand kunt u inzage krijgen in wat anderen over u bijhouden, of eisen dat ze uw gegevens verwijderen uit hun databank. Maar bij sociale netwerksites zoals Hyves of Linkedin is het nu juist de bedoeling om zelf persoonlijke gegevens te publiceren. Over uzelf, of over anderen. Mag dat allemaal zomaar? En wat gebeurt er als een berichtje uit zo’n netwerk ergens anders opduikt? Wat te denken van een buurman die het Hyves-profiel van uw dochter overzet naar Geenstijl? Of een klant die uw grappig bedoelde Twitterboodschap in het verkeerde keelgat schiet?

Zegt van zichzelf dat-ie redelijk web 1.0 is: maakt eigen website in html. Zijn roeping (Ius mentis) is zijn werk geworden en hij is nu op zoek naar een nieuwe hobby 😉 .

Privacy is moeilijk begrip: normale mensen hebben toch niets te verbergen?
Maar het gaat om iets anders: privacy is een grondrecht, wat wil ik dat men over mij weet. ‘Privacy is NOT a crime’ (Flickr foto). Privacy is een eigendomsrecht, je mag over zaken die van jou zijn  zonder reden op te geven iets zeggen/vinden.  Je hebt ook het recht om iets te zeggen over wat er met jouw gegevens gebeurd. Volgens de wet heb je dat eigendomsrecht ook:  persoonsgegevens bevat alles wat tot jou herleidbaar is, voor gebruik vna die gegevens door een ander dien je toestemming te geven.

Mensen realiseren zich niet dat wat ze op sociale netwerken zetten vaak gewoon via Google vindbaar is.   Hyves heeft sinds januari een apart vinkje om niet in Google vindbaar te zijn, maar als je dat niet aanvinkt, heb je daarmee toestemming gegeven voor opname van je profiel in de Google database. Veel mensen weten dat niet, die denken dat alleen je vrienden je profiel kunnen zien.

Opt out: privacy statement.
Veel mensen denken dat het wle goed zit als ze een privacy statement zien. Maar voor hetzelfde geld staat daarin dat ze alle gegevens verkopen aan de hoogste bieder. Dat er een statement is, wil nog niet zeggen dat ze er netjes mee omgaan. In het privacy statement van Google staat bijv. dat ze alles met je gegevens mogen doen, zolang ze dat maar zorgvuldig doen …

Je hebt recht op inzage, correctie en verwijdering. Daar mag je altijd naar vragen, ook naar wat er met de informatie gebeurt is. Als je zegt dat men je gegevens moet verwijderen, moeten ze dat doen, behalve als ze nodig zijn: als je bijv wanbetaler bent, kun je niet eisen dat ze je uit die database gooien.

Ook als je niet ingelogd bent, houdt Google van alles over je bij, eigenlijk is dat niet volgens de wet.  Google zegt dat ze daar geen toestemming  voor hoeven vragen omdat ze Amerikaans bedrijf zijn, maar ze zijn ook  in Europa erg actief, dus dat klopt niet, ze stellen ze zichzelf boven de wet.

Privacy is niet absoluut: er is ook recht op vrije nieuwsgaring. De Journalistieke exceptie.
Op zich kan dat: over publieke figuren mag je dingen zeggen, zolang ze tenminste waar zijn. En je moet waar kunnen maken dat er enig publiek belang is.

Geenstijl voorbeelden over hoe privacy geschonden wordt.

Ook op forums kunnen mensen privacy schennende informatie zetten. Als je zo’n forum beheert moet je dan moderatie toepassen. Dat is aardig moeilijk. Eigenlijk ben je ook verantwoordelijk over reacties die men op je weblog plaatst. Als je ingrijpt na een terechte klacht is er niets aan de hand. Als je onterecht iets verwijdert, dan kun je daar een klacht overkrijgen.

Als je op de streetview van Google staat kun je vragen om de foto te verwijderen. Google komt daarmee wel snel in actie.

Als je aan de slag gaat op internet, staat dat tot de eeuwigheid erop en kan het in een onjuiste context terecht komen, en de verwachting is dat dat ook wel eens zal gebeuren. Wat jij over iemand zegt is ook onderhevig aan de privacy wet.

Ook voor gewone mensen is privacy dus van belang.
IP adressen maken je gemakkelijk te traceren.

Vraag:  Waarom maak je je eigenlijk niet druk over dit soort dingen,  hooguit pas achteraf?

Antw: Je hebt er vaak geen erg in, het voelt pas niet fijn als je info op een plaats terecht komt waar je dat niet verwacht. Soort gevoel of een vreemd iemand in je kast zoekt. Fatsoenskwestie dus.

Vraag: Mag je sollicitanten  afwijzen op basis van gegevens in Google?

Antw: Een werkgever mag mensen Googlen, maar het is erg onredelijk en onjuist om mensen daar op af te wijzen. Je zou wel dat voor kunnen leggen aan de persoon in kwestie, want het kan dus best dat niet de juiste persoon gevonden is of  dat de info niet correct is.

Vraag: Kan wel juiste persoon zijn, maar verkeerde info. Mag zo’n site met oplichtersgegevens wel?

Antw: winkeliers gaan foto’s ophangen van dieven: dat mag ook niet. Voor de  oplichterssite geldt hetzelfde. Is een hele moeilijke discussie, formeel mag het in elk geval niet zomaar

Vraag: Wie is eigenaar van je sociale netwerk

Antw: Wat jij opbouwt is jouw database, niet die van je baas. De meeste sites zelf zeggen trouwens wel ergens in hun voorwaarden dat zijzelf de eigenaar van die info zijn! Goed om dat even te controleren. Hangt af van wat je wilt doen. Zomaar je profiel uitvoeren en elders inlezen zou weleens op protest kunnen stuiten.

Vraag: Hoe zit dat internationaal

Antw: binnen EU is dat redelijk hetzelfde, hoewel het per land scheelt, maar buiten de EU mag veel meer. Op de openbare weg mag je daar gefotografeerd worden: privacy heb je alleen binnenskamers. Als jij een publicatie van een foto die gemaakt is in Mexico op je Nederlandse blog zet, dan val je onder NL wet.

Vraag: Profielen oppoetsen

Als je veel geld hebt kun je je profiel laten oppoetsen. Er is een techniek om je informatie uit te spoelen: door heel veel positiefs over jezelf op het net te zetten, kun je daarmee negatieve informatie overspoelen.  Tip: zorg dat je overal aanwezig bent om te voorkomen dat er een fakeprofiel van je opgezet wordt.

Vraag: Hoe lang houden we deze wetgeving  nog vol in dit internettijdperk

Antw: Auteurswet en privacy wet zijn gemaakt op basis van andere ‘silo’s’ dan nu voorhanden zijn. Mensen voelen zich onprettig als ze altijd gevolgd worden.

Bart eindigt: Internet heeft eenzelfde impact als de uitvinding van de atoombom. We hebben nu een techniek waarvan we geen idee hebben wat de impact op den duur zal zijn. Walk the talk. 0 privacy

Antw:  Hoewel je misschien best wle open over alles wil zijn, wil je toch niet alles wat je doet ook aan iedereen bekendmaken, en dat zou moeten kunnen. Is wel sterk cultureel bepaald, een maatschappij met 0 privacy kan eigenlijk niet bestaan. De verwachting is toch wel dat daar ook wel een scheiding is, wat je aan wie wilt bekendmaken. Privacy is een fundamentele levensbehoefte.  Iemand valt in: heeft ook met context te maken.