In de loop van de tijd heb ik al heel wat langs zien komen:
- bibliotheek maakt kopietjes van de inhoudsopgaven van binnengekomen tijdschriften, vermenigvuldigt die en zendt ze toe op naam of laat ze circuleren op afdeling,
- gedrukte ‘Current contents’ versie laten circuleren,
- searches via ‘Current contents on diskette’ versie (automatisch) rondsturen,
- selecties via online ‘Current contents’ versie (automatisch) rondsturen,
- toezending van e-alerts op basis van titel en bij binnenkomst,
- search alerts via diverse databases,
- RSS feeds
Eigenlijk heb ik me nooit afgevraagd of het wel zinvol was om de eindgebruiker van je diensten te attenderen op wat er in de laatste edities van tijdschriften staat en eerlijk gezegd lijkt het me nog steeds voor de hand liggen: dat je enerzijds efficiënt gebruik wil maken van de dure toegang tot de full-text, en anderzijds de gebruiker wil informeren over wat er voor hem/haar aan nieuws op het eigen vakgebied is.
Maar niets is nog vanzelfsprekend: de onderzoeker moet het allemaal zelf kunnen. En eerlijk gezegd kunnen ze dat ook, net als ze vroeger ook best zelf kopietjes van de inhoudsopgave konden maken. Het is best wel mogelijk om zelf een abonnement op toezending van de Table of contents (TOC) via e-alerts te regelen, zoekacties in Scopus of Ovid vast te leggen en je te laten attenderen op nieuwe zaken aangaande die zoekactie . Tuurlijk wel. Het is alleen een hoop gedoe: vooral het in- (en uit!)schrijven op de e-alerts van uitgevers geeft wat rompslomp.
Dus ik riep tegen mijn klanten: gooi maar over de heg, zeg maar wat je wilt, stuur me een lijstje en ik regel het voor je. Op dit moment ben ikzelf ingeschreven op de inhoudsopgave van zo’n 500 tijdschriften en die zenden we bij binnenkomst rond. Geautomatiseerd forwarden mag niet van de ICT, want dat is spammen, maar via distributielijsten in Outlook is dat evengoed redelijk snel geregeld. Weinig werk voor de bibliotheek en veel profijt voor de gebruiker.
RSS moet iedereen zelf regelen: daar geef ik cursusjes in en laat zien hoe je dat voor de e-alerts in kan zetten, maar dat is niet zo populair, omdat die gegevens nogal beperkt zijn.
Als ik voor onze doelgroep interessante nieuwe titels zie, stuur ik die rond met de vraag of ze een alert willen, en dat wordt meestal ook op prijs gesteld.
Al met al is dit best een zinvolle en geliefde service – nix geen spammen 😉 – alleen op aanvraag en men kan er ook met een enkele ‘reply’ vanaf.
Maar dat staat nu ter discussie: nu de bibliotheekservice bij ons tot een kwart gereduceerd gaat worden, moet ik nagaan wat ik nog wel en wat ik niet meer ga doen, en de e-alerts zijn er onderdeel van. Het management vindt dat iedereen dat zelf best kan. En dat is ook zo: kost ze alleen meer tijd, meer gedoe en de helft zal het niet doen.
Je hebt tegenwoordig wel een mooie eindgebruikerservice: tictocs. Dat is al een basis om zo’n 10.000 e-alerts vandaan te halen, maar daar zit ook weer niet alles in en je moet ook weer rekening houden met het platform waar je je full-text hebt.
Ik zit er nu over te denken om
- of iedereen een basis via tictocs te geven met wat er loopt, en het verder aan henzelf over te laten,
- of de hele service wel te blijven verstrekken, maar automatisch gefoward via Gmail …
Of is het toch een beetje uit de tijd om dit te willen blijven doen? 🙂
Wat vinden jullie?
Dee'tjes 
1.
Uit de tijd is iets wanneer er nieuwe / betere alternatieven bestaan om het beoogde resultaat te verkrijgen.
2.
Van het zelfdoen komt meestal weinig terecht. Hiermee overvraag/overschat men de vakmanschaps-attitude.
Uit de gebruikersonderzoeken die wij doen, scoort de attendering door de bibliotheek vaak het hoogste. Mensen stellen die zeer op prijs.
Doorgaan dus, al dan niet met behulp van tictocs.
Bij onze hebben we via Swets de e-TOC van een paar duizend tijdschriften waarop eindgebruikers zich kunnen abonneren. Dit is erg populair bij onze eindgebruikers. We kunnen via SFX meten dat deze service in de top tien van meest gebruikte “databases” staat.
Vooral blijven doen, en zien hoe je het kan verbeteren. Ik vermoed dat we met RSS service deze diensten kunnen verbeteren, vooral in de richting van in-press artikelen.
Nu we CC gaan afschaffen, moeten we in deze nog betere en snellere alternatieven gaan bieden.
Herkenbaar. Ik ben ooit ook begonnen met kopietjes maken, daarna hebben we een paar jaar online contents via ons biebsysteem gehad, maar onderzoekers gingen toch voor papier. Het huidige beleid is dat ze het nu zelf moeten doen (evenals literatuursearches). In de praktijk komt hier weinig van terecht. Mijn collega maakt op verzoek tabbladen met tijdschriften voor Netvibes. Maar dat loopt niet hard. Ik zal tictocs eens bekijken.
Dit soort diensten wordt meer gewaardeerd door de medewerkers dan door het management.
Als ik jou was zou ik voor tictocs gaan.
Om het mooie systeem wat je nu hebt te blijven onderhouden legt een ongelofelijk druk op het je werkzaamheden. En het is al haast niet te begrijpen hoe je dat tot een kwart moet reduceren.
Doorgaan hou je niet vol. Dus ga voor het nieuwe tictoc en hoop er het beste van.