Via de Nederlandse Second Life portal kun je er in zonder je creditcard gegevens op te geven: dat je dat moest doen, hield me voorheen tegen. Dus me nu eens aangemeld.

Je moet eerst een programma downloaden, dat viel me een beetje tegen, (in het begon ‘bevroor’ het ook steeds, later niet meer) daarna kun je je aanmelden en moet je een naam verzinnen. Dat valt nog niet mee, want veel van wat ik verzon was al bedacht. Maar als het lukt dan krijg je een avatar, die je aan kunt kleden. En daar kun je wat oefenen met lopen en vliegen. En dan op pad.

Tja: wat moet je er doen? Heb een week lang regelmatig een beetje rondgelopen, -gevlogen en -geteleporteerd, maar vond het er vrij stil. Als rechtgeaard bibliothecaris gauw dus maar naar het Info island (zoals Hermione G. in HP ook al zei ‘When in doubt, go to the library’) : en daar kwam ik meestal wel een ‘Reference librarian on duty’ tegen en die hielp je ook heel serieus 🙂 . Dat was wel grappig. Ik zocht naar de ‘Medical library’, maar die vind je niet via de zoekmachine. Blijkt dat je dan op het HealthInfo Island moet zijn. Heb er even rondgekeken, maar er was steeds niemand, en Guus zit in Frankrijk HP7 te lezen. Wel een T-shirtje meegekregen / genomen 🙂 .

Je kunt naar de ‘Events’ kijken, maar als er al een is waar ik heen wilde, dan was-ie net afgelopen of zo. Er zijn wel aardige gebouwen te bekijken: de OBA bijvoorbeeld, open om 22.00 uur, (mijn filiaal in mijn 1e leven is al dicht om 17.00, grrr) maar daar was ook helemaal niemand… 🙂

Als je dan op ‘Home’ klikt kom je terug op het Nederlandse deel. Gisteren liep er een potloodventer zonder regenjas rond … nou, daar zit ik op te wachten 😦 .

Ik denk dat Second life erg leuk is, als je dingen bouwt: zoals Guus bijvoorbeeld, die daar best wat leuks van gemaakt heeft. Maar om gewoon wat rond te lopen? Virtuele biertjes drinken? Virtuele toerist spelen? Mwah, I can take it or leave it … .