De Creative commons zijn wel bekend: zie ook een vorige log over CC in Nederland. In 2005 hebben ze Science commons opgericht: lees hier waarom.

De scope van Science commons is wat breder, de terreinen waarop ze zich bezig houden zijn: Publishing, Licensing, and Data. Partners van Science commons zijnBioMedCentral, MIT Open Courseware (“OCW”) , Public Library of Science, en Rice Connexions

an exploratory project to apply the philosophies and activities of Creative Commons in the realm of science. Science Commons works in three project areas: Publishing, Licensing, and Data.’

Maar ze hebben geen eigen zoekmachine.

Scientific commons daarentegen is wel een zoekmachine: ze willen de grootste zoekmachine op het gebied van wetenschappelijke open acces zijn/worden en hebben nu 15 miljoen publicaties en 850 repositories .
Het belangrijkste doel van dit project van de Universiteit van St.Gallen (Zwitserland) is het identificeren van repositories, het indexeren van full-text documenten en ‘the extraction of author relationships and personalization services’.
Aan de website te zien hebben ze niets met Creative commons te maken, behalve dan het delen van de belangstelling voor Open Access, en het feit dat ze CC ondersteunen.

Localization of scientific repositories: ScientificCommons.org uses the Open Access Protocol for Metadata Harvesting (OAI-PMH) to retrieve scientific knowledge data.

Meer info: zie ook het Open Archives Initiative