Hoe kunnen je erfgenamen bij je digitale spullen komen als je er niet meer bent? Waar vind je de toegangscode van de computer / PDA / mobiele telefoon ed van een ander?
De hoeveelheid weblogs, sites, email adressen, wachtwoorden, toegangscodes en inlogcodes groeit immers almaar door, en kan iemand daar nog ooit wijs uit kan worden als ze het je niet meer kunnen vragen?
Een berichtje uit de Informatie Professional van april 2007 bracht me op de log: Ghosts in the Machines : What Happens to Your Online Self When You Die? van Ryan Boddy uit 2004, die aangehaald wordt in Envisioning the Whole Digital Person, van Jonathan Follett (febr 2007).
Ook uit 2004 is het BBC artikel: Can you live online after death?

Het is wel een complex geheel: enerzijds blijven online zaken, waarvan je dat misschien niet wilt wel bestaan, en anderzijds hebben anderen waarschijnlijk geen toegang tot je wachtwoorden waardoor ze niet bij zaken kunnen waar ze wel bij zouden willen komen.
Sommige abonnementen vervallen vanzelf: de e-mails uit een hotmail account wordt na 3 maanden automatisch gewist, en sommige weblogs ook na een bepaalde (inactivi)tijd.
Maar ook daarvan is het maar de vraag of nabestaanden dat zouden willen. Via de Wayback Machine kun je websites terugvinden, maar of dat voor persoonlijke sites nou altijd opgaat… een weblogje dat ik op proef een paar maanden heb gehad en daarna gewist, heb ik geprobeerd te vinden, maar dat zat er niet in.

Het is al een gedoe om een overzicht van je eigen wachtwoorden te houden, en het vergt ook discipline om ze in een wachtwoorden kluisje als ‘Pins’ bijv op te slaan, maar om dat dan ook, geactualiseerd en al, aan je toekomstige nabestaanden te geven: dat is nogal wat!
En dan heb je ook nog van die websites als: Watikjenogwildevertellen. Zie ook: E-mailboodschappen aan nabestaanden uit het graf (De Stentor) en Bericht van de doden (Bizz). Daar zie ik helemaal niets in, en je moet er nog voor betalen ook: dan kun je beter bij je leven een briefje schrijven en dat in een envelop achterlaten. Het lijkt mij heel onaangenaam om zo’n bericht te krijgen en ik zou zo’n mailtje geloof ik als spam wegdoen.

Misschien toch maar de wachtwoorden en toegangscodes netjes in een ‘ digitale kluis’ opslaan en je toekomstige nabestaanden vertellen waar die is en wat daarvan weer het wachtwoord is … 😦